Absürdizm ve İntihar Üzerine Bir Camus Söyleşisi
Hayat anlamsızdır, Dünya boştur. Olaylar ve olgular arasında nesnel bir neden-sonuç ilişkisi yoktur, o hâlde insan neden yaşamalıdır? Türünün en önemli eserlerinden biri olan bu kitapta 
Albert Camus harika bir denemeyle insanın hayatın anlamsızlığına karşı direnişini ve bu direnişin mânâsız olmasına rağmen sürmesindeki absürdlüğü bize anlatıyor.
“Türk sosyo-kültürel hayatında kadının yalnız evde özel alanda değil, kamusal alanda da etkin konumda olması ile ilgilidir. Eski çağ ve onu izle yen orta çağda Türk kadınını belli bir mekâna hapsetmek mümkün gibi gözükmüyor. Nitekim kaganların eşlerinin devlet yönetimine katılması, savaşan taraflar arasında diplomatik ilişkiler kuran (mesela Akkoyunlu Sara Hatan) kadınlar olduğu gibi, yalnız evde bulunan ve çocuklarıyla ilgilenen kadınlar da vardır. Toplumsal cinsiyet kuralından bakıldığında, Türk kadınının diğer Müslüman ve harma Avrupa kadınlarına kıyasla sosyal alanda faal olduğu tespin edilir. O bakımdan toplumsal cinsiyetin normal ve değerler yargısı kültürden kültüre değiştiği, kültüre göre farklılık gösterdiği gibi, kadın şamanlık kurumu da bu bağlanda ele alınmalıdır. Burada sosyal rol ve davranışlar önemli etkendir. Aslında kadın ya da erkek olmak doğuştandır ve doğaldır. Ancak kadınlık ve erkekliğin nasıl yaşandığı kültürler tarafından belirlenir...”
