Zuhal
@trnZuhal
Nothing
anaokulu öğretmeni
KTÜ, ve Atatürk Üniv
ist
154 okur puanı
Haziran 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
hatıraları soludum. Tüm zamanların en iyisiydi, tüm zamanların en kötüsüydü.
Sayfa 331 - EloiseKitabı okudu
okumak okumayı getirir
Sayfa 131 - ValentinaKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Sana ait olanı bu kadar önemli yapan,onun için harcadığın zamandır.
Kalanlar, hep kızardı gidenlere.
Sayfa 351Kitabı okudu
Şehir hayatının tehlikeleri, özellikle sataşma ve tacizler karşısında insanın sürekli tetikte olması gerekiyordu üstelik. Velhasıl nasıl oluyor da kadınlardan aynı anda hem başlarını öne eğip, hem de gözlerini dört açmaları bekleniyordu, anlayabilmiş değildi...
Sayfa 20 - PeriKitabı okudu
Sen diyorsun ki, kötüler gelip bize kötülük edinceye kadar iyidirler, başımızın üstünde yerleri vardır...
“Sen dur, çocuğu gönderir aldırırız şimdi” cümlesindeki çocuktan ne ister ki lan hayat?
Alevleri korumak gerekir çünkü ufacık bir esinti bile onları söndürebilir...
Sayfa 100Kitabı okudu
Eğer biri milyonlarca, milyonlarca yıldızın yalnızca bir tanesinde olan, eşsiz bir çiçeği seviyorsa, bu onun yıldızlara baktığında mutlu olması için yeterlidir. Kendi kendine “ Çiçeğim oralarda bir yerde,” der. Ama eğer koyun çiçeği yerse bu o kişi için bir anda tüm yıldızların kararması gibidir! Ve bu sence önemli değil, öyle mi?!
Sayfa 34 - Küçük prensKitabı okudu
1588 yılında, yağmurlu bir günde ustamın can yaprağı yere değdi...
Cennette bir ağaç var derler, dünyadaki hiçbir ağaca benzemeyen...
Bu ağacın her bir yaprağında bir insanın ismi yazılıdır. Yılda bir defa, şaban ayında, on dördüncü günü on beşinciye bağlayan gecede, tekmil melekler onun etrafında toplanır, halka olurlar. Hep birden kanatlarını çırparlar. Dalları sarsan kuvvetli bir rüzgar meydana getirirler. Usulca kopar bazı yapraklar, düşmeye başlar...
Bir yaprak toprağa düştüğü an, üzerinde adı yazılı olan insan son nefesini verir. İşte bu yüzden akıl ve ilim sahibi kimseler kuru yapraklara basmamaya özen gösterirler, bu inanışa hürmeten.
1588 yılında, yağmurlu bir günde ustamın can yaprağı yere değdi...
CihanKitabı okudu