Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
tuğbafiye
tuğbafiye
@tubiscee
104 okur puanı
Şubat 2022 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Her kitap sonrası murakamiye ara vereceğim diyorum ancak yine okurken buluyorum. Murakamiyi roman türünde daha başarılı buluyorum. Birçok eserini okudum ve listemde hala birkaç kitabı daha var ama öykü türündeki üç eserinden de zevk alamadım. Öykülerinde anlatmak istediği herhangi bir mesaj duygu yok ve sonları ucu açık kalıyor. Bu kitabında da fikirlerim aynı yaklaşık 15 20 hikaye var ve kitaba ismini veren hikaye kitabın en son hikayesi. Hepsi birbirinden farklı olsa da yazar geçmiş karakterlerini her bir öyküde kullanmış. Ucu açık kalmış hikayelerdi,mesaj vermeden duygu hissettirmeden anlatılan hikayeler... okurken zevk almadım beni tatmin etmedi. Yazarin roman türlerinden ilerlemeyi tercih edeceğim
Japon edebiyatından okuduğum bir kitap daha. Bazı kitaplar hayal kırıklığına uğratsa da her yazarı okumak istiyorum. Bu kitap gerek dil gerek olay örgüsü bakımından daha akıcı ve sürükleyici bir kitaptı. Coci bir gün cafede otururken orda çalışan 15(?) yaşındaki garson Naomi ye aşık olur ve onu herkesin özeneceği hayalindeki eş yapmak ister. Naomi de teklifine olumlu yanıt verir ve birlikte yaşamaya başlarlar. Ancak naomi büyüdükçe hep daha fazlasını ister hırslı ve doyumsuz bir karakter olur ve cociyi sürekli aldatır. Biz de cocinin bunları bilmesine rağmen ona olan aşkından dolayı hatalarını affetmesini hala onun isteklerine boyun eğmesini okuyoruz. Yazarın dili oldukça sade hatta alıntı paylaşacak bir cümle bile yoktu sanatsal-süslü ifadeler kullanmayı sevmeyen bir yazar. Konu olarak absürt olsa da akıcıydı sıkılmadan ve bolca sinir olarak okuduğum bir kitap oldu.
Okumaktan zevk aldığım yazarlardan murakami. Çalışırken boşlukta okumak için getirdim, öykü türünde bir kitap. Birbirinden farklı altı hikaye var. Yazar yine ilginç karakterler oluşturmuş ve betimlemeler yapmış. Yazar birkaç hikayede kendi geçmişinden kesitleri anlatmış, bazı hikayelerde diğer romanlarındaki karakterlerden de inceden bahsetmiş. Ara ara hafıza kaybı yaşayan adam, çirkin ama çekici bir kadın, insanlar arasında çalışarak geçimini sağlayan bir maymun, yazarın babasının vefatını ve beyzbol sevdasını anlattığı bir hikaye... Bunlar her hikayenin kahramanı. Dili daha sade geldi ve okurken sıkmadı. Romanları gibi öykülerini de başarılı buluyorum.
Okur Takip Önerileri
Yine bir japon klasiği yine ben.. Aslında kitap hakkında söylenecek fazla bir şey yok. Yazar bu kitabı hastalığının son yıllarında kaleme almış. Çalışma odasından yazdığı eserinde son dönemlerini anlatıyor. Çevresindeki herkesin bir bir vefat ettiğini, ölümün kendisini ne zaman bulacağını bilmediğinden bahsediyor genelde. Bazen geçmişi bazen o anını anlatmış. Yazarın kendi dünyasına baktığım bir kitaptı, en azından son yılları hakkında az buçuk bir fikrim oluştu.
İsmi kadar içeriği de ilginç bir kitap okudum. Roman diye almıştım ancak kitap masal/ hikaye kategorisinde yer alıyor. Masal kitabı deyince çocuklara hitap ediyor diye düşünebilirsiniz ancak kesinlikle yetişkinlere hitap ediyor. Kitabımız savaş dönemi Japonyasında sığınakta saklanan bir babanın kızına masal anlatmasıyla başlıyor. Yaklaşık beş masal var ve bu masalların hepsi birbirinden bağımsız masallar. Tümor bahtsızı, ejderha sarayı, tiktak dağı, dilsiz serçe... Tiktak dağı masalı ürkütücü içeriği nedeniyle japonyada yasaklanmış ve yıllar sonra içeriği daha masum hale getirilerek bu şekilde yayınlanmasına izin verilmiş. Yazar bu durumu belirttikten sonra masalın versiyonlu halini de kendince uyarlamış. Japon betimlemelerine ve birkaç genel kelimelerine hakim değilseniz size hitap etmeyen bir kitap olacak. Bizdeki masallarda merak duygusu ön plandadır, iyiler ödüllendirilir kötüler cezalandırılır. Japon masallarında ise cezalandırılan ve ödüllendirilen karakterler ne iyilik yapmış ne de kötülük yapmışlar. Yazarın deyimi ile sadece talihsiz insanların hikayesi bunlar. Sadece bir masalı anlamak kolaydı kalan masalları okurken sıkıldım ve zorlandım. Japon edebiyatına yeni başlayacak iseniz bu kitaptan başlamanızı önermiyorum.
Merakla beklediğim, almak için kitapçı kovaladığım kitabıma nihayet kavuştum ve okudum. Elif şafak bu kitabı 2012 yılında yazmış ve yurt dışında basılmış ancak Türkçeye çevrilmesi bu yıl oldu. Yine çok kapsamlı, emek verilmiş bir kitap sunmuş yazar. Kıbrısta iki gencin Defne ve Kostasın aşk hikayesi... Kıbrısın ikiye ayrılmadan önceki dönemde birbirine aşık olan gençlerin hikayesi ve onların etrafından savaşa Kıbrıs tarihine, dünya tarihine bakış açısı sunmuş yazar. Tarih, biyoloji, mitoloji, türkler ve rumların kültürü, benzerlikleri ve çatışmaları çok güzel yansıtılmış. Savaşın insanların hayatına etkisi o dönemin nasıl geçtiği... Hikayeyi incir ağacı anlatıyor bize. Defne ve Kostasın aşk yuvasındaki tavernanın bahçesindeki bu incir ağacı hem aşkı hem savaşı hem de doğayı anlatıyor bize. Böyle bir bakış açısı oldukça farklı bir deneyimdi. Okurken her cümlesinde etkilendiğim her sayfasında bir şey öğrendiğim, bir an bile sıkılmadığım bir kitap okudum. Yazarın kullandığı kaynakları
, makaleleri röportaj yaptığı kaynakları belirtmesi ne kadar emek verdiğinin göstergesi. Kitabı okurken her konu her alanda bir şey öğreniyorsunuz ve asla konudan konuya atlamanın verdiği o karışıklığı hissetmedim. İyi ki okudum dediğim bir kitap oldu.
Yine tadımlık bir kitabı daha bitirdim. Kitap hakkında söyleyebileceğim çok bir şey yok aslında. Suzeinin metresi O-tamanın üniversite öğrencisi Okadaya olan hislerini anlatıyor. Kitabın dili oldukça sade, olay örgüsü basit kalmış üstünkörü anlatılmış daha çok. Kitabın sonu havada kalmış bu kadar anlatmaya daha net bir şekilde sonuçlanabilirdi. Anladığım kadarıyla yazar arkadaşlarından birinin hikayesini anlatmış bu yüzden üçüncü şahıs olarak bildikleri sınırlı olduğu için olay örgüsü basit olmuş. Boş bir vakitte okunabilir ancak okumazsak merak edeceğimiz bir kitap da değil bence.
·
Puan vermedi
Yine bir japon edebiyatı ile karşınızdayım. Savaş dönemi japonyasında zatürre hastası bir gencin arkadaşına yazdığı mektuplardan oluşuyor kitap. Kenko Dojo isimli hastane/klinik tarzı bir yerde zatürre ile savaşan kişilerin etrafında dönüyor olaylar. Hibari lakaplı karakterimiz arkadaşına klinikteki günlerini anlatıyor, oda arkadaşlarını onlara takılan lakapları onların karakterlerini.. Durağan ilerleyen sade bir dille yazılmış kitaptı. Okurken dil olarak zorlanmadım ancak sürükleyici bir konusu yoktu. Yarım kalmasın diye okuduğum bir kitap oldu.
Bu yayınevinin kitap kapağı tasarımı çok güzel görür görmez aldım bulduklarımı . Dün ilk fırsatta bu kitabı okudum zaten ince bir kitap olduğu için başladığım gibi bitirdim. Konusuna gelecek olursak ismini bilmediğimiz kahramanımız öğretmen olarak çalışmak için kendi deyimi ile "taşra" ya gidiyor ve deneyimlerini anlatıyor. Kahramanımız kendini çok üstün gören, Tokyolu ve asil olması ile övünen, her şeyin doğrusunu bildiğini düşünen insanlara lakap takan ve ahlak dersi veren kısacası "narsist" bir karakter. Okurken tam sinir olacağım ardından gelen olaylarla fikrim değişiyor. Kahramanı seven tek kişi aile evindeki hizmetçileri Kiyo ancak karakterimiz aynı hisleri paylaşmıyor. Ta ki taşraya gelip diğer insanlarla tanışana kadar kiyonun değerini bilmiyor. Bir kitabı okurken ana karakterin bir ismi olmayınca nedense odaklanamıyorum ve çoğu japon yazarın huyu böyle sanırım. Sade bir dille kısa cümlelerle yazılmış. Özellikle okunmalı dediğim bir kitap değil.
Bu kitabı bir ara çok sık görüyordum geçen gün yeni baskısı dikkatimi çekince almak istedim. Kitapta yozo isimli karakterin iç düşünceleri anlatılıyor. Küçüklüğünden itibaren "soytarı" taklidi yapan, her şeye temkinli yaklaşan, insanlardan korkan ve hep sahte davranan bir karakter. Neden böyle düşündüğünü anlamasak da kendini buna inandırmış, insanların ona iyi davranmasından rahatsız, tüm kadınların ona aşık olduğunu düşünüyor. Hiçbir şekilde insani duygular göstermeyen, hiçbir olaya karışmadan sadece nefes alan bir karakteri yazmış yazar. Dili japon edebiyatında okuduğum yazarlar arasında en sade olan yazardı o konuda hiçbir zorluk yaşamadım. Biraz araştırdığımda yazar bu kitapta kendini anlatmış, kendinden esinlenmiş. Yazarın hayat hikayesi bu karakter ile oldukça uyuşuyor. Sade akıcı bir kitaptı, japon edebiyatı ile ilk defa tanışmak istesem bu yazara şans verirdim. ( dili ve okuma kolaylığı olarak)
Sicilya edebiyatından sanırım ilk kez okuyorum. Biraz ağır kitaplar okuduğum için daha sade bir kitap istedim. 18 ve 19. yy da Akdeniz ülkesi Sicilyanın Palermo kasabasında geçiyor. İki kardeşin - paolo ve ıgnazio- kasabadan daha büyük yerlere açılma isteği ile palermoya gelip küçük bir baharatçı dükkanından Sicilyanın en önemli ailesi olmalarının yolculuğu anlatılıyor. Kitabı okurken o dönemin siyasi gelişmeleri, savaşlar, sanayi devrimi gibi olaylara da şahit oluyoruz. Kitabı okurken İtalyanca cümleler çok fazlaydı sürekli çevirisine bakmak zorunda kaldım. Ek olarak İtalyanca cümleler sadece bir kere çevrilmiş aynı cümle başka sayfalarda çevrilmemiş bu da okumamı biraz zorlaştırdı. Kitabın konusu akışı güzel ancak İtalyanca cümlelerin uzunluğu, sadece bir defa çevrilmesi okumamı ve odaklanmamı biraz zorlaştırdı. Daha doğrusu yazar sicilya lehçesi kullandığı için daha yabancı geldi. Dil temeliniz olsa bile lehçelere hakim değilseniz okumakta biraz zorlanabilirsiniz.
Uzun zaman önce başlayıp devam edemediğim, dergide görünce hatırlayıp yeniden başladığım bir kitaptı. Distopya temasını dizi ve filmlerde seviyorum ancak kitaplarda okuyamıyorum sanırım. Bu türde okuduğum ikinci kitap ve ikisini de zor bitirdim. Her şeyin ekranda bir yüz ile kontrol edildiği, insanların duygu ve düşünceden yoksun sadece işlerini yapıp yaşadıkları bir Londra anlatılıyor. Kimsenin sorgulamadığı, büyük birader isimli lidere "tapıldığı " bir ülke. Ana karakterimiz Winston bir antikacıdan günlük satın alıyor ve günlük tutarken sorgulamaya başlıyor. İçinde bulunduğu hayatı, düşünceleri, duyguları, lideri. Sürekli bu düzeni değiştirmek gerektiğini bunu isteyen gizli bir örgüt olduğuna inanıyor ve bir değişim başlatmak istiyor. Kitabı okurken bu değişimin olacağına karakterle beraber inandım daha farklı bir son bekleyerek okumuştum ancak benim için bir hayal kırıklığı oldu. Kitabın dili yormuyordu genelde Distopya türünde yeni ve yabancı kelimeler, terimleri çok sık görürüz ama bu kitapta okurken zorluk yaşamadım. Anlatım olarak yormadı ancak kitap beni tatmin etmedi. Distopyayı bilim kurgu ile karışık okumak beni daha çok tatmin ediyor sanırım, kişisel çıkarımım da bu oldu.
Haruki murakaminin ulaşabildiğim her kitabını okumaya çalışıyorum. Bu kitabı okuduklarım içinde en ince olanı ve en anlam veremediğim kitabıydı. Roman kategorisinde basılmış ama roman kadar uzun bir olay örgüsü yoktu. Dili en sade kitabı bu diye düşünüyorum. Takahaşi ve Marinin bir cafede denk gelip sohbet etmesi, Marinin ablası Erinin kitap boyunca uyuması. Kitapta bir gecede bu üç ana karakter ve birkaç yan karakterin sohbeti işlenmiş. Yan karakterler tamamen durağanlıktan çıkması için eklenmiş, yazarın diğer kitaplarında kilit role sahipler çünkü. Bu kitabı birkaç saatte okudum ama ne okudum neden okudum diye düşündüğüm bir kitap oldu. Öykü kategorisine girebilir ama bir romana ve yazarın diğer eserlerine göre olay akışı ve dili olarak fazla sadeydi.
Biraz Türk klasiklerinden gitmeye karar verdim uzunnn zamandır okumuyordum. Öyle bir kitap ki asla tam anlamıyla iyi bir karakter yok hatta iyi bir karakter bile yok. Kitap evli Nazan ve Mazhar çiftinin etrafında başlıyor. Nazan karakterinin aşırı sinikliği, mazharla arasındaki iletişimsizlik yüzünden dağılan yuvaları. Kitap çok çelişkili bir anlatımla ilerliyor, sürekli ahlak vurgusu yapılıyor, dönemini tam olarak yansıtıyor. Sürekli kadınlara hakaret, eleştiri olması basma kalıp cümleler olması okurken çok canımı sıktı. Kurgu tam bir dram bir iletişimsizlik ve yanlış anlaşılma yüzünden dağılan hayatlar ve beraberinde etkilenen hayatlar.. Başlarda sıkıldım ama sonradan açan bir kitap oldu.
Natsume sosekinin son kitabından sonra bu kitaba şans vereceğimi söylemiştim iyi ki şans vermişim. Dili diğer kitaplara göre daha sadeydi ve akıcıydı. Kitapta üniversiteli bir genç adamın "hocam" diye hitap ettiği bir adamı bir tatilde görüp etkilenmesi ve onunla tanışmasıyla hikaye başlıyor. Genç adam öyle etkileniyor ki adamdan hocam dediği kişi uzak dursa bile sürekli peşinde, ona hayran. Kitap üç bölümden oluşuyor. İlk bölümde genç kahraman üniversite öğrencisi ve hocam dediği kişiyle samimiyet kurmaya çalışıyor. İkinci bölümde üniversiteyi bitirip bir süre taşraya dönüyor. Üçüncü bölümde ise hocamın genç adama yazdığı mektubu okuyup adamın hikayesini öğreniyoruz. Hocam denilen karakter insanları sevmeyen kendini toplumdan soyutlayan bir karakter. Genç adam ise buna rağmen hocamı kendine rol model edinmiş, sürekli ailesi ve çevresiyle hocamı kıyaslayıp hocam karakterine değer veriyor. Adamın neden böyle bir yapıda olduğu ise üçüncü bölümdeki mektuplarında anlatılıyor. Genç yaşından evlenene kadar yaşadıkları onu böyle bir insan olmaya itmiş belki de. Kitap genel olarak güzeldi başta biraz sıkıldım ama okudukça akıp giden bir kitaptı.
