"Ben öteden beri şu fikri müdafaa ettim: Divan edebiyatı Osmanlı kültür ve medeniyetinin en güzel aynasıdır. Bu devrin ruhunu anlamak için bu devrin edebiyatını bilmek lazımdır. Osmanlıca denilen yazı dilini, Osmanlı mimarisi, musikisi ve hattı gibi Türkler vücuda getirmişlerdir. Ve bu yazı dili de diğerleri gibi bir sanat eseridir. Yalnız onu incelerken, içinde vücuda geldiği kültür ve medeniyet çevresini, "contexte"ini unutmamak lazımdır. Türk, İslamiyete her sahada kendisine has güzel şekiller vermiştir. Divan edebiyatına ait her beyitin içinde o devir gizlidir. Bunu görebilmek için, o beyitlere bir minyatür gibi bakmak lazımdır. Sevgilisine "haddeden geçmiş" bir nezaketle hitap eden Nedim:
Güllü diba giydin amma korkarım azâr eder Nâzeninim sâye-i hâr-ı gül-i dibâ seni.
derken, o devrin sadece ince nezakatini değil, renkli güllerle süslü kumaşını da şiire sokar."
. "Türk Sanat Musikisi'nin yerini hiçbir müzik tutamaz."
EpubKitabı okudu
YAHYÂ KEMAL'E DAİR
ITRÎ’nin notayla, Sinan’ın taşla yaptığını kelime ile yapan insana Yahyâ Kemal derler.
Yahyâ Kemal, birçok büyük şairlere ilham kaynağı olmuş olan iki devrin nostalji içinde ömrünü tüketmiş ve şiirini örmüş adamdır. Zaman içinde nostalji, mekân içinde nostalji: Ya bugünün burukluğu ve çoraklığı içinde eski akın ve fetih
