Bir Kadının Yaşamından Yirmi Dört SaatStefan Zweig · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2020128,1bin okunma
Aslında her fikir yansızdır, ya da öyle olmalıdır; ama insan onu canlandırır, alevlerini ve cinnetlerini yansıtır ona; saflığını yitirmiş, inanca dönüştürülmüş fikir, zaman içindeki yerini alır, bir olay çehresine bürünür: Mantıktan sara hastalığına geçiş tamamlanmış olur... İdeolojiler, doktrinler ve kanlı şakalar böyle doğar.
İçgüdüsel olarak
Sonunda ağlayarak bitirdiğim kitaplardan biri oldu benim için. Tutku mu saplantı mı bilemediğim daha doğrusu karar veremediğim bir karakter oldu Kemal Basmacı. Ama en çok da Füsun'un hislerini, yaşadıklarını merak ettim. Çünkü Füsun her ne kadar dereceye giremese de 1975 İstanbulunda güzellik yarışmasına katılmış ve malesef çocukluğunda filanca amcaların tacizine uğramış, dik duruşlu bir taşra kızı.
Roman büyük çoğunlukla Kemal üzerinden ilerliyor, yasadiklari, hissettikleri, hatıra diye topladıkları, Füsun ne hisseder diye düşündükleri... ilk başlarda biraz kızarak okusam da sonraki kısımlarda aşkı için yıllarca büyük bir özveriyle sabredip beklemesi Kemal' e sempati duymama sebep oldu.
Aşk üzerine yapılan betimlemeler, karakter çözümlemeleri, Kemal'in Füsun'a olan hasreti, onu her detayina kadar incelemesinin anlatıldığı satırlar, o duygu yoğunluğunu ben de hissettirdi. Zaman zaman tekrara düşülen hatta sıkıldığım bölümleri oldu. Özellikle Çukurcuma'ya git gellerin anlatıldığı bölümlerde.
Neden Füsun? diye sormaktan kendimi alamadığım pek çok an oldu. En başından sonuna kadar.
Şimdi o müzeyi görmeyi ben de çok istiyorum. Bu aşka daha yakından şahit olmak için, hissetmek için...
Kitap sadece aşk üzerine kurulu değil elbette. 1975 yılından 90lı yıllara kadar yaşanan siyasi ve mimari değişimlere de ucundan değinilmiş. Darbeler, nüfusun değişimi, betonlasmadan zaman zaman bahsedilmiş.
Okumayı düşünenlere ve benim gibi okumak için geç kalanlara keyifli okumalar dilerim.
Masumiyet Müzesi
Orhan Pamuk
