Uzun Bir Yolculuk
Bu kurumda çalışmak birçok şeyi tecrübe etmeme olanak sağlarken birçok şeyi gözlemlemem için bir film sahnesi de oldu.
Birçok ebeveyn gördüm bir çok aile…
Çocuklarını içten bir şekilde destekleyen hayat kadını da gördüm. Mal mülk içinde çocuklarını öksüz yetim bırakmış anne babalar da. “Kurumda kalırsan” koşuluyla ikna edilmiş çocuklar gördüm.
65 IQ'yla hayata tutunmaya çalışanlar hariç
Ne kadar yontulmamış olursa olsun, insan kafası, sağduyudan yoksun yaratıklarınkinden üstün olacaktır her zaman.
Yeni kitaptan ufak bir alıntı...
Gözlerin Yansıması
Hisler inkâr etse de
Gönül de yer eden izler vardı
Ve çivisi sökülmüş tahtalar misali
Geride kalan izler vardı...
Sahibi olmayan duygular misali
Yerini yadırgandı kimi zaman
Ve hissedilenlere inat var olan
Yaşama tutunmaya çalışanlar gibiydi duyguları...
Fark edilemeyen hisleri vardı sonra
Hüzün bir köşede nöbet tutarken
Geceler yerini sabaha bırakıyordu
Ve zaman akmakta kararlı olsa da
Atladığı bir nokta vardı...
İçine attıkları dolup taşıyordu adeta
Ve ne kadar gizlemek istese de
Sonuçta duygular gözlerin yansımasıydı,
Sonunda seni ele veriyordu...
(Ebrar Gültekin'in kaleminden yeni kitabından ufak bir alıntı şiir.)
Ebrar Gültekin
Bölgede operasyonlara başlandı’ cümlelerinin ardından inanılmaz dramlar yaşanır. Onlardan belki ömür boyu tekerlekli sandalyeye mahkum olup hayata tutunmaya çalışanlar, bir gün kendilerine yöneltilen, ‘Benim için mi gazi oldun ?’ sözlerini de duyacaktır…
Sayfa 40Kitabı okuyor
İnsanlar ikiye ayrılır:
hayata tutunmaya çalışanlar
ya da vazgeçip ellerini bırakanlar.
Tutunuyorsan eğer hâlâ umut var.
Ama bıraktıysan kendini,
kaderin zemindeki insaf...
Sayfa 81Kitabı okudu
Daha 6 ay geçmeden onları unuttuk gitti...
GÜLNARE YAĞMUR ( Kayseri- Yaş 35 – Temizlik Şirketinde çalışıyor.)
6 şubat sabahı yandı tutuştu yürekler
Yer sarsıldı , koptu feryat ,ezildi bedenler
Kimi yitirdi yavrusunu,
Kimi kaldı annesiz babasız
Çaresizce o enkaz başında bekleyiş
Belki bir umut , bir ışıktı her sesleniş
Bir evlat düşün enkaz altında bedeni
Babası, çaresizce başında
Cinius YayınlarıKitabı okudu
Yarım kalan hayatlar, sönen ışıklar
Yaşama tekrar tutunmaya çalışanlar
Yüreğinde kocaman yangınlar
Söylesene nasıl hayat yeniden başlar?
Sayfa 20 - CİNİUS YAYINLARIKitabı okudu
Ne heybetli yenildin . Ne güzel alabora oldun "hayata inadına tutunmaya çalışanlar "teknesinde. Suyun altında dibe çökerken bile yüzünde bir tebessüm, ellerin havada, emidin o elin bırakılmayacağına, o anda bile , hala .
6 şubat / deprem / acı
6 şubat sabahı yandı tutuştu yürekler
Yer sarsıldı , koptu feryad ,ezildi bedenler
Kimi yitirdi yavrusunu,
Kimi kaldı annesiz babasız
Çaresizce o enkaz başında bekleyiş
Belki bir umut , bir ışıktı her sesleniş
Bir evlat düşün enkaz altında bedeni
Babası , çaresizce başında bekledi
Tuttu ölen kızının elini
" Korkma kızım , baban yanında
Ancak aşkın kadehinden hiç şarap yudumlamamış o kişi, nasıl bir insandır?
Kaldırımları erkek ve kadın kalpleri,
tavanları ise düşlerin gizli gölgeliği olan mabedin ışıklandırılmış altarı önünde saygılı bir şekilde hiç durmamış bir ruh, nasıl bir ruhtur?
Şafağın yaprakları üzerine bir damla bile çiğ düşürmediği bir çiçek,
nasıl bir