Ucuzluk

Bu ay bir Cumhuriyet satın aldım. Pahalı bir heves, amma işte o kadar. Çoktandır canım istiyordu, aldım kurtuldum.

"Anlıyordum ki, fakirlik ve ucuzluk aynı şey; biri insana, biri eşyaya mahsus; ikisi de sevilmiyor, ikisinde de tüm samimiyetine rağmen değersizleşiyorsun."

Anlıyordum ki, fakirlik ve ucuzluk aynı şey; biri insana, biri eşyaya mahsus; ikisi de sevilmiyor, ikisinde de tüm samimiyetimle rağmen değersizleşiyorsun.

“Onların küçük yaşantılarının içinde ben de küçülmedim mi Olric? Ucuzluk bana da bulaşmadı mı? Hayır, efendimiz. Öyle içten yaşadınız ki. Bu kısa süren aydınlıktan yararlanamayacaklar ne yazık ki. Acıtmayan karanlıklarına dönecekler. Onların, hissedemedikleri acılarını da siz içinizde taşıyacaksınız. Güzel bir rüyadan uyanmanın tatlı şaşkınlığını yaşayacaklar bir süre. Sonra unutacaklar.”

...fakirlik ve ucuzluk aynı şey; biri insana, biri eşyaya mahsus; ikisi de sevilmiyor, ikisinde de tüm samimiyetine rağmen değersizleşiyorsun.

Genç kalabalık, eğitimsiz ya da az eğitim görmüş insanlar, basitlikleri yüzünden güruh gibi görünüyordu gözüne bazen. Böyleleri, kıstınlmışlıklannı yadsıyacak tek alan olarak görüyorlardı sanal dünyayı. Hayatta
derinlik ya da anlam aramak gibi bir sorunlan yoktu yüzde doksanının.

Ne yenilik, ne dişe dokunur bir görüş, ne de ruh! Bozulmuş, daralmış, içi boşalmış bir dil! Derme çatma yargılar. Akıllı ya da akılsız girişimler. Bilinen hiçbir şeyi açıklamayan yavan duygular, gündelik suç ve itiraflar. Ucuzluk, düzeysizlik ve cahillik! Marazi bir mizah anlayışı, narsis bir hazcılık ve sözde kayıtsızlık.

Gene de büsbütün yadsmamazdı kendi zırhı içinden çıkmadan dünyaya iyi kötü uyum sağlamaya, sesini bir biçimde duyurmaya yönelik bu tür çabalar. İnsanlann safralarını boşaltacakları, kaçıp sığmabilecekleri böyle bir icat olmasaydı genel bunalım daha korkunç boyutlara ulaşabilirdi.

Anlıyordum ki, fakirlik ve ucuzluk aynı şey; biri insana, biri eşyaya mahsus; ikisi de sevilmiyor, ikisinde de tüm samimiyetine rağmen değersizleşiyorsun.