Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.6
Dikkat ! Spoiler(#tatkaçıran) içerebilir.
Bir ara macerası kitabı okumak isteyenler buyursun . Okurken şunu da bir köşede tutmak lazım: Kitap, kemdisinden sonra yazılan ıssız ada maceralarını anlatan kitaplara da ismini vermiş. "Robinsonat" .
Bir gün ıssız bir adaya düşseydiniz yanınıza ne alırdınız sorusu bu kitaptan icat edilmiş gibi hissettim. En ince ayrıntısına kadar ıssız adada hayatını nasıl sürdürdüğünü anlatıyor. Bir gün gerçekten böyle bir adaya düşsem ne yapardım dersem bu kitabı aklıma getirir ve öyle düşünürdüm.
Bu kitapta başka ne var derseniz:
- Sömürgecilik dönemini iyi yansıtıyor diyebiliriz.
-Yüzeysel de olsa bir Tanrı sorgulaması var. Korku, ümit ve yalnızlık nedeniyle Tanrı' ya nasıl tutulduğunu anlatıyor.
Kitabın sonundaki bölümlerde ise son gibi değil de başka bir kitabın macerası gibi hissettiriyor..
Kitaptaki bazı Sefil, zavallı gibi tabirler, hayvanlara ve insanlara bakışı biraz sinirinizi bozsa da dönemin şartlarına göre normal olduğunu da aklımızdan çıkartmıyoruz.
Keyifli okumalar.
#kitapdünyambirlikteokuyor #kitapdünyam2021
Kitabın ismi ile içeriği tamamen uyumsuz
Asıl adı Aurore Dupin olan Fransız yazar George Sand'den okuduğum ilk kitaptı. Böyle yanıltıcı ise bir daha okuyacağım sanmam :)
İlk defa kitap başlığıyla içeriğinin bu denli uyuşmadığı bir eser okudum. Lanetli Göl'ü korku-gerilim kitabı olarak aldım ama bu türde tam bir hüsran çıktı. Yazar nasıl böyle bir başlık bulma gibi bir gaflete
Dokuzuncu Hariciye Koğuşu Türk Edebiyatında “insan ruhunun ve derinliklerinde ve labirentlerinde dolaşan ilk roman” olması ve hasta bir insanı ve onun psikolojisini ele alması bakımından önemli bir yere sahiptir.
Türk edebiyatında bir ilk olarak kabul edilen Dokuzuncu Hariciye Koğuşu, Tanpınar’ın dediği gibi”acının ve ıstırabın yegane kitabı” olarak hem kemiyet hem de keyfiyet bakımından başka hiçbir eser olmasa da Türk romanının var olduğuna delil gösterilebilecek kudrette bir eserdir.
Peyami Safa’nın çocukluk ve gençlik dönemlerinden fazlasıyla izler taşıyan roman, hem umudu ve umutsuzluğu, hem de sevinci ve felaketi aynı sayfalara sığdırabilmiş olması bakımından insanın eşsiz bir tarifini sunuyor.
sayfa 8
Küçükler çok benzeşirler:Korku ile acının derinleştirdiği anlayışlı gözler, yaşlarına nisbetle ağır tecrübelerin kırıştırdığı ve soldurduğu manalı yüzler, tahammülün düşürdüğü başlar ve ümit...
sayfa 9
Yalnız başıma demir parmaklıklı kapıdan içeriye girerdim, dokuzuncu hariciye koğuşuna doğru ağaçların bile sıhhatine imrenerek yürürdüm, camlı kapıların garip bir beyazlıkla gözlerime vuran ve içimden korku ile karışarak yuvarlanan parıltıları arasında o dehlize girerdim ve yalnız başıma bir köşeye ilişirdim, kımıldamazdım, susardım, beklerdim, korkudan büzülürdüm, rengimin uçtuğunu hissederdim.
Yeni yılımın ilk kitap incelemesi olarak Korkuyu Beklerken’i detaylı bir şekilde anlatmak geldi içimden. Bunun temel sebebi kitabın 196. Sayfasında geçen “Ben buradayım sevgili okuyucum, sen neredesin acaba?” diyerek bizlere olan sitemini dile getirmesi olmuştur. İncelememin geneli kitaba ismini veren korkuyu beklerken adlı öyküsü olacak. Şunu
700 küsür sayfalık bir kitabın sonuna gelince insan boşluğa düşmüyor değil tabi.
Kitabı kapattığımda hissettiğim şey yorgunluktu.
Evet, Şehsuvar Sami ile birlikte o kadar yer gezmiş, o kadar hayal kırıklığı, ümit, kuşku ve heyecan yaşamıştım ki hakikaten onun kadar yorulmuştum.
Kitapta şöyle bir cümle geçiyordu ki bence kitabın özeti niteliğinde
"İbrahim susar - çünkü konuşmaktan acizdir, muhtaçlık ve korku da tam burada yatar. Zira ben konuşurken kendimi anlaşılır yapmazsam, gece gündüz durmadan konuşsam da bir şey demiş olmam. İbrahim'in durumu budur. Çok şey der de bir tek şey bile diyemez.."
Varoluşsal felsefenin kurucularından olmasına rağmen az bilinen bir felsefeci
Genç ve güzel Ellen Crone, Stoker'larin evinde çocuk bakıcısıdır. Hastalıklı bir çocuk olan Bram ise yatağa bağımlı, sık sık geçirdiği krizler nedeniyle durumu ümit verici değildir. Geçirdiği bir kriz sonrası ölümü beklenen Bram, gerçek mi rüya mı olduğundan pek emin olamadığı fakat dadı Ellen'ın ona yaptığı şey yüzünden iyileştiğini düşünür. Çok yakın olduğu kardeşi Matilda ile bunu paylaştığında iki çocuk daha önce farketmedikleri şimdi ise Dadı Ellen'ın garip davranışlar sergilediğini farkederler. İki çocuk dadının peşine düşerler niyetleri gizledigi sırları ortaya çıkartmaktır. Dadı Ellen ise Kimseye haber vermeden bir gün ansızın evi terkeder. Uzun zaman sonra tekrar ortaya çıktığında Stoker'ların hayatındaki karanlık ve zor günler başlayacaktır...
2018 yılında Goodreads tarafından en iyi korku-gerilim romanı seçilmiş. Kitabin sonundaki açıklama kısmında yazılanlara göre Dracula'nın yazarı Bram Stoker'ın Dracula'ya eklenmeyen notlarından derlenerek yazılmış. En kısa zamanda Dracula'yı okumayı ve ikisi arasindaki bağlantı ile aklımda kalan soru işaretlerini gidermeyi umuyorum. Normalde doğa üstü güçlere yaratiklara pek inanmam fakat kitap bittiğinde 'Buyur burdan yak' şaşkınlığı ile kalakaldım. Aslında her şey kurgudan ibaret görünsede Bram Stoker bunları gerçekten yaşadığını düşünüyor galiba. Söylemeden geçemeyeceğim aklımı kurcalayan bir soru da Vambery ile olan kısmı. Okulda aklımıza kazınan Türkolog Vambery'nin Dracul'da işi neydi merak ettim Sonra internetten baktım meğer sözde Bram'a Dracul'u anlatan Vambery imiş. Kitap bitti! bitmesine fakat benim aklımı çok karıştırdı
Talha Bora Öge'nin radyo programlarını ara sıra dinlerim. Tesadüf eseri programında bahsetmişti kitabından hemen aldım okumak 1 yıl sonrasına nasip odu.
Kitabın konusuna gelecek olursak adından da belli olduğu gibi "dua". İçerisinde küçük küçük dualar, ayetler var. Bazı başlıklarında ise kimimizin günlük hayatta sıklıkla kullandığı, kimimizin ise ıyy kro dediği tarzdan cümleler bulunmakta.
Ben okurken her cümlesinde biraz daha düşündüm, ümit, korku, Rabbim'in rahmetini ve duanın eşsizliğini hissettim.
Herkesin dini görüşü farklı olduğu için kesinlikle alın okuyun diyemem ama her müslümanında bu tarz kitapları okuması gerektiğini düşünüyorum.
Kitabı bir çırpıda okudum ben ama mental olarak daraldığımı hissettiğim an rastgele bir sayfasını açıp okuyacağımdan eminim..
Kiminin Ütopyası Kiminin Distopyası
Distopyalar yazarları hakkında pek çok ip ucuna sahiptir. Distopyayı anlatırken, aslında yaşadıkları döneme bakış açılarını anlatırlar. Ütopya ve distopya iki karşıt noktadır ve bunun bir ortası yoktur. Kiminin ütopyası, kiminin distopyasıdır.
Huxley çok derin bir yerden vuruyor bizi bu distopyasında. Eğer yaşadığımız çevreden bir şekilde
