Ayrılık diye bir şey yok.
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Uyanmış olmalısın.
Saçlarını tararken beni hatırladın, değil mi?
Kuşlar sizden evla...
Bir derdim var, duadan bozma...
Bir dileğim vardı, bir kalbe sevgi ve umutla adanmış...
Gecenin sabaha bakan yüzünde içimde bir isyan oldu o eskimiş umut!
Herkes mi böyle?
Herkes mi kırık dökük?
Neden umudun sahibi atılıyor yaban ellere?
Neden dileğin dillendiricisi dilsiz olmak zorunda şimdi?
Hak'tan da kuldan da revâ değildir böylesi...
Taş kalbinde bencil mahkemeler kuranlar!
Sizi görüyor, duyuyoruz!
Hakkından bihaber umudumuz bizdedir...
Olsun...
Hayat bu.
Bir kuş fısıldar belki kulağımıza...
Size giden yoldan dönememe korkusu ile ekmek kırıntıları ile besledik o kuşları zira...
Siz vermezsiniz de
Kuşlar verir hakkımızı!
Artık iyi dileklerimiz yok delik deşik kalplerimizde...
Sizi bomboş,
Sizi buz kesmiş kalbimizden azlederiz,
Bihaber umudumuzdan selâm eder,
Taş kalbinizden öper,
Öperiz!
Amoresmuerte
Ah! Ara ara kalbimden geçen şu umut kırıntıları umutsuzluğun kendisinden de ıstıraplı.
Sayfa 184Kitabı okudu
Günün birinde en başa sardığınızla, gecenize seslenen bir şarkınız olduğunda, umut kırıntıları bir araya getirmeye başladığınız anlar olursa; izin vermeyin ani kırıklara, inancınız zedelemesine, bir anlık kaybedişlere, imkansızlaştırmalara, olmaz demelere getirmeyin kendinizi... Umutlarınızda kırıklar oluşmasın. Bir şarkının en güzel dörtlüğünde tutulun yaşama kavgayla, dirençle inancınızın solmasına müsade etmeyin.
Ara ara kalbimden geçen şu umut kırıntıları umutsuzluğun kendisinden de ıstıraplı.
Sayfa 184Kitabı okudu
Bu gece söndü bütün ışıkları şehrin,
Kalbimde solan umut/lar gibi.
Uçtu bu akşam sevgimin sonbahar yaprakları.
Kuytu bir köşede gizlediğim,
Sevgimin son kırıntıları..
... ~...
Beşinci Mektup
Ayrılık diye bir şey yok.
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.