Umutsuzluk özlemi
Kendi içinde teselli bulacak ne bir dayanak ne de kaynak bulabiliyorsan başkalarının umutsuzluğu karşısında serinkanlı durursun, bu umutsuzluğu güçsüzlük olarak değerlendirirsin ve sana anlaşılmaz gelir
Sayfa 65 - Sel Yayınları
Alman düşünce ve yazın geleneğinin görkemli birikimi, insanın kendini entelektüel düzlemde var etme uğraşının vazgeçilmez destek noktalarından biri aynı zamanda. Alman edebiyatının ilk yazılı metinlerinden çağdaş edebiyat sahnesine dek uzanan bu çalışma, yirminci yüzyılın ikinci yarısındaki çalkantılı ve sarsıcı kopuşlardan doksan sonrasındaki birleşmeye varan bir bağlamda Almanca yazının köşe taşlarını değerlendiriyor.
Jean-Louis Bandet 'in kalemınden alman edebiyatının gelişimi ve yazarların eserlerinden notkaro okuduk..
.SSCB'deki esaret yaşamı son bulan bir asker, savaşın tahribatını ve yakın geçmişi tanımak istemeyen bir toplu mun yeniden inşasının başlangıç dönemini keşfeder; yaşadıklarını, hatta varlığını hiç kimse dikkate almak istemez, bulmayı umut ettiği ocak "kapının önünde, dışarıda"dır.
26 yaşında ölen Borchert sadece bir umutsuzluk çığlığını ve aynı umutsuzluğu, daha özgür ve daha insani bir dünyaya duyduğu aynı özlemi ifade ettiği bazı düzyazılar bırakmıştır
arkasında.(s:144) 
Alman Edebiyatı
Alman toplumuna daır aydınlatıcı bır kıtap buyurun Alman Edebiyatı
_Nevroz, farklı nevrotik eğilimlerin catışması sonucunda ortaya cıkar. Nevrotik eğilimler birbirlerini pekiştirip guclendirmekle kalmayıp, yeni catışmalar da yaratırlar. Nevroz, küçük evrenlerden oluşan bir büyük evren’dir.
_Her nevrotik belirti, altta yatan bir catışmayı gösterir. Çatışma belirtileri: Tutarsızlık, yorgunluk ve hırsızlıktır.
Umutsuzluk ve özlem Yusuf'un kuyusu gibi..
Düştükçe düşüyor, boğuldukça boğuluyor, kanadıkça kanıyor insan.. Bir daha yeise düşürmesin Allah'ım..
Bir selâm gönderse Allah, günah mı yazar? Cehennem de mi yakar? Bir hayatı kurtarır.. Bir özlemi, bir duayı.. Bir aşkı..
Umuduyla açtırdığı, yokluğuyla soldurduğu çiçekleri yeniden tomurcuklandırır..
Gidişiyle çığlar altında bıraktığı bir uçsuz bucaksız bir dünyaya gülüşüyle, nefesiyle, sesiyle baharlar yağdırır..
“Şeytanseverler”
Bu satırları okumaya başladığın andan itibaren ben diye bir şey kalmayacak. Ben, senin içinde ben olacağım. Olmalıyım, olabilmeliyim, bu benim son ödevim. Direnme, ön yargı ile yaklaşma, ab-ı hayat özlemi içinde olamayanlar, tutunamayanlar ve sen, anlık mutluluklar peşinde koşan ezikler, ezilmişler. Bu tavrı itici bulma, kinci gözle olaya bakma,
Bir nöbet geçirmiştir
Durduğu her yolun sonunu karanlık, karışık ve çıkmaz görüyor bu insan: bir nöbet geçirmiştir, yürüdüğü düz ve aydınlık yoldan ayrılmış, zihin çöküntüsünün vehmettirdiği keskin yarasa çığlıklarının çağrısına uyarak bu yabanıl ormanın ortasına düşmüştür. Bir anda, sahici sandığı o çığlıkları da yitirmiştir; kulağında, yalnız yankılar çınlayıp
Sayfa 15 - İz YayinlarıKitabı okudu
Altıncısı: Aşıkların semalarıdır. Bu da özlemleri depreştirmek, aşkı coşturmak ve nefsi teselli etmek amacıyla dinlenilir. Maşuk ile buluşulduğunda amaç duyulan zevki artırmak, maşuktan ayrı kalınıldığında amaç ise özlemi canlı tutmaktır. Özlem aslında bir elem ise visal umudu taşıdığında bir tür lezzeti de içerir. Çünkü umut zevk verir umutsuzluk
Sayfa 639Kitabı okuyor
Anılarımda kendi kendiyle çok uğraşan, içe dönmüş, az konuşan ve pek az gülen yarı malul bir adam,gerçek baba özlemi ile bana sürekli üzüntü ve umutsuzluk veren yabancı biri var. O yaşarken kendimi eksik,sevilmeye ve ilgiye değmez küçük bir kız olarak görüyordum, çünkü babamın beni sevecek gücü yoktu.
Ölmedi Onlar! Işık Oldular Sonsuza!
2 Temmuz 1993'te, tarih bir kez daha tekerrür ediyordu Sivas'ta. Göz göre göre gelen bir katliamın vahşi finali sergilenmek üzereydi. Yüzlerce yıldır her fırsat verildiğinde onlardan olmayanları vahşice katledenler, bir kez daha bir araya gelmişlerdi. Madımak Oteli'nin içinde can pazarı vardı. Kimi son şiirini yazıyor, kimi
Sosyaldeli
@Sosyaldeli
·01 Temmuz 2023 12:52
Nasıl da kayıtsız gülüyorsun hayata. Öldüğünden haberi yok fotoğraflarının.
Murathan Mungan