Sen tüm kentten daha yalnızdın, okyanus gibi yalnızlık..
Ve bana geceler yetmiyor. Günler yetmiyor. İnsan olmak yetmiyor. Sözcükler, diller yetmiyor..
Bazı günler elime bir et parçası alamıyorum, ya da o bütün bir cesedi andıran tavuklar. Kızartabiliyorum, ama yiyemiyorum…
Yaşamımın en mutlu anlarında da aynı güçle acıyı duymadım mı. Ve
Unutmak kolay mı?
Her çocuk tek bir fıtrat üzre doğduğu için mi Nezuka, kendisine yeni ismi verildi, eski ismini böyle kolay unuttu. Ruhun aslını hatırlaması. Verdiği söze geri dönmesi. Unutmuşum, hatırladım. Belki her şey aslında bir şey olduğu için Nezuka isimleri böyle kolay unuttu. Belki hatırlamak bu kadar kolay olduğundan unutmak da bu kadar kolay oldu.
Sayfa 51Kitabı okudu
Bu dünyada anası babası hayatta olmayanlar var, bir de hayatta olup da yanında olmayanlar, yanında olup da umurunda olmayanlar var. Hepsi ayrı yara. Ama o son yokluk, çok büyük bir yokluktur insan hayatında, doldurulması kabil
olmayan bir yokluk... Herkesin içine girmeye çekindiği metruk evleri düşün. Işığı yanmayan, hakkında efsaneler söylenmiş,
Sayfa 170 - Doğan kitap
Direnmek nedir bilir misiniz? Bir kuşun kafesten kaçmaya çalışması mesela. Kafesten kaçana değil de kafese koyana bakilsaydi eğer herşey hallolur muydu? Bu olay unutulup gider miydi? Bu kadar çabuk mu? Siz insanlar çok mu unutkansınız yoksa unutmak kolay mı geliyor? Siz unutsanız bile yaşayanlar nasıl unutacak? Onlar da hiç yaşamamış gibi mi davranacak? Bunu istiyorsunuz değil mi? Yaşananların unutulup gitmesini. Ama unutmayacağız ve siz de unutmayacaksınız.