içinden görmek istiyorum seni dinlemek
daha da bir güze doğru çimenlerinden
geçen serin esintiyi
yıkanmak derin saatlerinde denizinin
yarı aydınlık sokaklarından geçmek
ve eski bir balıkçının uslanmaz merakıyla
ağ atmak akşama karşı sularına...
Sayfa 83Kitabı okudu
Dağılıyor havada
Bir kuyu ağzından geçiyor gibi
Rüzgârı mor fistanlı zamanın
Bu güzel şarkı da unutulacak
Kıyımlar acılar kanlar içinde
Savrulurken yaşadığımız günler
Bu soruyu mutlaka soracaksın
Ne kaldı ne kaldı bizden geriye?
Sayfa 31Kitabı okudu
Ey sevgilim! Ey tek sevgilim!
Ne çok kara bulut var güneşin şölenini kollayan!
Bir Şiirin Gelişi
İlmekler atar
günlerin yatay rüzgârlarına
bir yağmur başlangıcı gibi belirsiz.
Sayfa 72 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Denizdeki Kent
İşte, Ölüm bir taht yükseltmiş kendisine,
Yapayalnız uzanan tuhaf bir kentte,
Karanlık diplerinde Batı'nın,
İyinin ve kötünün, en iyiyle en kötünün,
Ebedi istirahatlerine cekildikleri yerde.
Sunaklar ve saraylar ve kuleler
( Zaman yeniği titremeyen kuleler)
Benzemez orda bizim olan hiçbir şeye.
Unutulmuş alıp götüren rüzgârlarca,
Göğün altında isteksizce yatan
Kederli sular çevresinde.
Sayfa 81 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
"Sanki bir sayım günü ya da sıkıyönetim
Issız sokaklarında surdiplerinin
Birbirine rastlamadan dolaşan
İki serüvenci gezgin gibiyiz."
Bir zambağın taçyaprağında yağmur tanesini
Bir kula atın rüzgârlı bayırdan kaynağa inişini
Yarısı gölgeli kumlarda ölümü bekleyen karanlık boğayı
Sabaha karşı ve hiç uyunmamış tanyerinde işıyan kavak ağacımı
Ve bütün bunları birden düşündüren seni düşünüyorum şimdi..
Kimseler kalmasın içerde mor kelebekler
ve ikimizden başka.
Sayfa 65 - Yapıkredi Yayınları
Mısralar insanların sandığı gibi duygular değildir, yoksa onlar erkenden vardır. Onlar yaşanmış anılardır, deneyimlerdir. Bir mısra uğruna birçok kent, insan ve nesne görülmeli, hayvanları tanımalı, kuşların nasıl uçtuğunu hissetmeli ve küçük çiçeklerin sabahın ilk ışıklarıyla nasıl açtığını bilmeli. Unutulmuş yörelerdeki yolları anımsamalı, beklenmedik karşılaşmaları ve vedaları da. Henüz aydınlanmamış çocukluk günlerini düşünmeli, incittiği ana babasını, garip biçimde başlayan, derin ve ağır dönüşümlerle günlerce sessiz odalarda asılı kalan çocukluk hastalıklarını ve sabahları deniz kıyısını, evet denizleri, ötede uğultularla ve yıldızlarla uçup giden yolculuk gecelerini anımsamalı.
Malte Laurids Brigge'nin Notları
Ötmeyen soyu tükenmiş kuşun saati
Alacakaranligi gösterir, gündüze mi geceye mi
Gideceği belirsiz bir yolcu gibi. Ben .
Sayfa 59Kitabı okudu
“Sanki erken rönesansın bir sarayında
Sesleri sarmaşıklar gibi bir madrigalin
İki sağır şarkıcısı gibiyiz
Şiirimiz sarılıyor usanmaksızın
Birbirine ve biz sarılamıyoruz”
Sayfa 15
Akşamüstü oturdum yol kıyısına
Düşündüm
Ne kalacak bizden geriye
Balkan yaylasından ve bozkırlardan
Kafdağlarına giden şu bulut
Sonsuz mevsimlerle esmerleşen
Şu toprak ve derin çınar ağacı
Biz yokken de vardı
Çocukların şu gülen sarı feneri
Ayışığı
Ve ıssız balkonlarda
Kırmızı biberlerle üzgün yaşlıları
Aynı mandalda kurutan güneş
Çayırda gölgeler bırakacak
Dalgın yeryüzünde çekilirken
....
....
Düşünüyorum
nasıl budandık bahara ulaşmak için.
Selam ey tuhaf yalnızlık!
Sana bırakıyorum bu odayı