denizcisimbad
@ustayoda
"belki de biraz geç rastladım sana.
ama her şey geç gelmiyor mu yurdumuza"
cemal süreya
84 okur puanı
Mart 2017 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
İnsandan istenen şey, bazı varoluşçu felsefecilerin savunduğu gibi yaşamın anlamsızlığına katlanmak değil, yaşamın koşulsuz anlamlılığını ussal terimlerle kavrama yetkisinden yoksun oluşuna dayanmaktır. Logos, mantıktan daha derindir.
Sayfa 133Kitabı okudu
Doremifa
İşte uzaklara gittim çok uzaklara
Kiyısında bu soğuk denizlerin
Seni düşünüyorum Doremifa
Ayaklarımın altında kumlar çıtırdıyor
Başımda büyük dalgaların sarhoşluğu
Denizin yeşilinde gözlerini görüyorum
Köpüklerin beyazlığında ellerini
Senin için balıklar tutuyorum vazolar dolusu
Kırmızı balıklar yeşil balıklar mor balıklar
Canım sıkılıyor dudakların aklıma geldikçe
Tutup denizleri sarıya boyuyorum
Gökyüzünü siyaha
Bu bulutlar sana benziyor
Bu bulutlar senin gibi
Oysa sen bulutlara benzerdin Doremifa
Sayfa 294Kitabı okudu
Hava kararmıştı
Yağmur yağıyordu
Dudakları sımsıcaktı
Elleri üşüyordu
Bir öptüm
Bir daha öptüm
Bir daha öptüm
Kimseler görmedi öpüştüğümüzü
Yağmurdan başka
İki gözüm çıksın
Şimdi ne zaman yağmur yağsa
Utanıyorum
Sayfa 266Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Bildiğim bir sarkı var
Bildiğim bir şarkı var onu söylüyorum
Bütün şarkılar gibi kederli
Sokaklar, caddeler, evler bomboş
Yokluğun sırtıma saplandı bir bıçak gibi
Sayfa 237Kitabı okudu
Çaresiz
Seni görmediğim günler bir çakır diken büyüyor gözbebeklerimde
Bir çocuk ağlaması başlıyor, kulaklarımda uzun uzun
Ellerim bir yerlere yapışıyor, kurtaramıyorum
Ya ayaklarım, o benim zavallı ayaklarım
Öyle şaşkın, öyle kararsız, öyle çaresiz ki
Seni görmediğim günler
Karanlıktayım, katran gecelerdeyim
Cehennem misali bir yerdeyim
Bir demir nasıl paslanır, bir elma nasıl çürürse
İşte öyleyim
Sayfa 197Kitabı okudu
Mümkün Değil
Senin yanında gözlerim ellerimde
Ellerim gözlerimde olmalıydı
Seni ellerimle seyretmeli
Gözlerimle okşamalıydım
Sesini yalnız kollarım işitmeli
Parmaklarım konuşmalıydı seninle
Doyasıya öpmeliydi bakışlarım
O şafak rengi dudaklarından
Sen böyle baştan ayağa kadın değil
Şiir olmalı,musiki olmalı,resim olmalıydın
Ve benim ben olmadığım zamanlar
Benim olmalıydın
Sayfa 101Kitabı okudu
Senin yokluğinla geçiyor bahar
Benden daha önce ölen vefasız
Ben şu yer yüzünde paramparçayım
Yaşamakla ölmenin ne farkı var
Sen toprağın altında yapayalnız
Bense yeryüzünde paramparçayım
Sayfa 96Kitabı okudu
Kürdilihicazkâr makamındaki müthiş eserin güftesi
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı
Beni sensiz bıraktın, beni bensiz bıraktın.
Sayfa 182Kitabı okudu
Batan günmüş, şafakmış sende gördüm
Öpülesi dudakmış sende gördüm
Seyrettim gözlerinde dört mevsimi
Ölmekmiş, yaşamakmış sende gördüm.
Sayfa 181Kitabı okudu
İstemem, girme sakın bahçeme ne olur
El sürme şu karanlık geceme ne olur
Gittin, kavuştum sana, bu derin mutluluk
Bırak da bin yıl sürsün, hiç gelme ne olur.
Sayfa 229Kitabı okudu
mutluluk hakkındaki düşüncelerimizin, çoğu kez mutsuzluklarımızın gerçek kökeni olduğunu öğrenebiliriz.
Sayfa 52Kitabı okudu
Hiç böyle düşünmemiştim :)
Bir kural olarak,başkalarının kendisi hakkında düşündüklerinden korkan biri, aslında kendisi hakkında kendi düşündüğü ve başkalarına yansıttığı bir sürü boktan şeyden korkmaktadır.
Sayfa 85Kitabı okudu
Fark ettim ki insana en büyük katkı ya yüreğini besleyenlerden ya da yüreğini dağlayanlardan geliyor.
Sayfa 696Kitabı okudu
Kelimelerin kurşun olsa çarpsalar bana... ne yazar!
Bakışların asitlerle yıkasa bedenimi... ne yazar!
O ifaden bir bakışta yok etse sevdiğim her şeyi... ne yazar!
Bir tek sensizlik bana zarar.
Dağları kaldırırken yerinden
Taşıyamıyorum ruhumun ağırlığını
Sensiz her nefeste ölüyorum azar azar...
Sayfa 657Kitabı okudu
... iyi bir örnek doğru zamanda doğru tohuma ulaşan ışık gibidir, her şeyden daha fazla besler ve güç verir.
Sayfa 655Kitabı okudu