Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
“Başka bir gezegene, oradaki kayaların yapısını incelemek için araç gönderebilecek kapasiteye sahip bu şizofrenik insanlık, milyonlarca insanın açlıktan ölmesini umursamayabiliyor. Mars’a gitmek, yanı başındaki komşuya gitmekten daha kolay görünüyor.” Demiş Jose Saramago 1998 yılında Nobel Edebiyat Ödülü’nü aldıktan sonraki konuşmasında. Aslında
ÖZGÜRLÜK, EŞİTLİK, KARDEŞLİK YA DA ÖLÜM CUMHURİYETİ
İnceleme hazırlamakta en çok zorlandığım eser diyebilirim. Ne yapmam gerek ne söylemeliyim... söylenecek olan her şey söylenmiş zaten; ama böyle bir şahesere dokunmadan geçmek, benim için oldukça üzücü olurdu.
İlmek ilmek örülmüş derin ağlarla, okuyucusunun yüreğine işleyen, heyacanı, aşkı, umudu, devrimi ve isyanı ve giyotini, intikamı ve ölümü
Başlamadan bir iki soru sormak istiyorum. Mustafa İnan’ın öldükten 4 yıl sonra hizmet ödülü almasıyla, Oğuz Atay’ın değerinin öldükten sonra anlaşılmasının ironik tesadüfiliği hakkında neler düşünüyorsunuz? Sayfa 14’te(İletişim, 52.baskı) ödül mevzusunu öğrenince aklıma direk bu soru takıldı. İnsan neden ölünce değerlenir? Sonra syf 251’de: “Demek
Ah Martin üzümlü kekim...♡
Yine beni etkileyen bir kitap... İtiraf etmeliyim ki çok umutlu başlamadım kitaba. İlk sayfalarda da "zengin kız fakir oğlan hikayesi mi bu yaaa..." dedim. Ama okumaya devam ettim. Iyi ki de etmişim.
Sonunu tahmin etmiş olsam bile çok ama çok etkiledi beni Martin Eden... Ah Martin üzümlü kekim demekten kendimi alamadım...
Peki kimdi
Carlo Ginzburg - Peynir ve Kurtlar İncelemesi
> Adaletin, hak ve hukukun, düşüncenin ve özgürlüğün bizler için daha da önemli olduğu şu son günlerde okumuş olduğum bu güzel kitaba dair incelemem ve düşüncelerimin aktarımıdır. Sen, “SPOİLER AVCISI” arkadaşım, sen bu incelememe sakın yaklaşma! Yaklaşsan bile, zahmete katlanıp okuyacağın bu incelemenin içeriğinden bırak bir spoiler bulmayı,
Karşınızda ki güler yüzlü bir kadının seri katil olabilme ihtimalini hiç düşündünüz mü? Açık konuşmak gerekirse kitabı okuyana kadar hiç düşünmedim. Çoğu zaman seri katiller etrafına gülücük saçan, aşırı sevecen kendisine dair en ufak bir şüphe bile uyandırmayacak kişiler olmuştur. Hatta katillerin yakalanması sonucunda ifadesine başvurulan pek çok kişi aklının ucundan bile geçirmediğini ve hatta polislerin yalan söylediğini bile belirtmişlerdir. Bu sizi şaşırttı değil mi? Beni de çok şaşırtmıştı.
Seri katilliği kadınlarla bağdaştırmak oldukça geç olmuştur. Buda ülkelerin cinsiyetçi yaklaşımını açıkça ortaya koymaktadır. Kadınların duygusal, kırılgan ve aptal!! olması düşüncesi :/ onların üzerindeki şüpheleri tamamıyla yok etmiştir. Bunun sonucundaysa maalesef üzücü ölümler gerçekleşmiştir. Sırf aynı sokaktan geçtiler diye öldürülen pek çok masum insan....
SPOİLER!!!!
Kitapta gerçek seri katillerin hayatı anlatılıyor. Kitabı severek okudum. Beni en çok etkileyen Aileen Wuornos oldu, en çok midemi bulandıran ise hiç şüphesiz Barbie ve Ken katilleridir. (özellikle Karla Homolka'nın hala elini kolunu sallayarak aramızda dolaşması tüylerimi diken diken ediyor.) Aileen Wuornos' a tabii ki sempati beslemiyorum ama pek çok azılı suçlu serbest bırakılırken Aileen' in idam edilmesi adaletsiz bir sonuçtur.
