“Mutlu olmak lisede her gün verilen ödevlere dönüştü. Herkes mutlu olmanın peşinde oysa acısı ve tatlısıyla seviyorum ben hayatı. Kederli, mutsuz, ketum, kendimden ve hayattan nefret ettiğim zamanlar olmuyor
mu? Elbette ki oluyor. Sıçmışım mutluluk formüllerine. Hem ne demiş şair: Kim istemez mutlu olmayı ama mutsuzluğa da var mısın? İşte ben, mutsuzluğa da varım, diyenlerdenim.”
Sayfa 135