❞Biz ki, ustasıyız
Vatan sevmenin..❞
Sayfa 142
Bu metin Kürtçe dilinden otomatik olarak çevirilmiştir. Orjinali Göster
"Ecdâdımızın heybeti ma'rûf-u cihândır,
Fıtrat değişir sanma bu kan yine o kandır."
Kardan Atlar Çekiyor Buzdan Tabutları
bazen vatan…
bazen bir gaye-yi hayâl uğruna
kardeş kardeşi vurmuş,
insan insanı boğmuş insan kanında.
henüz bıyığı terlememiş bir oğul getirmişler bembeyaz kefeniyle,
elleri ayakları yok, kurşun yarası kızıl karanfil gibi açmış alnında
delikanlılara ölümü hiç yakıştıramadım…!
.
hiroşima ne ki, bütün gönderip
parçaları gelen oğlu yerine ölmek isteyen ana yüreğinin yanında
düşündüm, şu deniz hangi ananın gözyaşı, bu insan çölünün ortasında
.
hangi buluta baksam çığlık yağıyor
hangi ananın kapısını çalsam…
acı biriktiriyor, ölüm sağıyor
oysa hangi ana günahkârdır, cennet ayağının altında?
analara ölümü hiç yakıştıramadım…!
Gülüş insanın karakterini kesin şekilde ortaya koyar. Kötü bir insanın gölüşünü hiçbir yapmacık çaba güzelleştiremez.
Ben yüreğimi ortaya koyabilirim. Ancak içimdeki sırrı sen görebilir misin, bilmem!