Bütün bunlardan daha acaip olanı, sen iki rek’at na maz kılacaksın, Rabbın bunu kıymetlendirecek. Sonra sayısız mükâfatlar verecek. Aynı zamanda sen onun kulu olacaksın. Bu ibâdetleri gene onun himmetiyle yapabileceksin. Sonunda da kalkıp (ben yaptım!) diyerek böbür leneceksin. Yeminle söylerim ki böyle bir iddiâ ancak fikirsiz bir câhilden, zihinsiz bir gâfilden ve kalbi ölmüş bir kişiden hâsıl olur.