Sessiz Çığlık
Bütün seslerin gökyüzünde toplanacağını düşünsek,
Dünya'nın her köşesinden her an acı bir ses asılır gök Kubbe'ye.
O ses;
Gece uykusunu tam alamayanların şikayeti değildir..
Oyuncağı kırıldığı için saatlerce ağlayan bir çocuğun,
Birkaç saat aç kalanların müşkül sesi değildir !
O ses;
Ailesinin üzerine bomba düşme korkusuyla uyuyamayan
Nafile bir çabaydı; zira vicdanı olmayan birine merhameti anlatmak, sağıra söz söylemek kadar anlamsızdı.
Sayfa 195 - klaros yayınlarıKitabı okudu
Peki bu cinayet ömür boyu peşinden mi gelecekti? Dorian geçmişin yükünü bir ömür sırtında mı taşıyacaktı? İtiraf edecek miydi? Asla. Aleyhinde kullanılabilecek tek bir delil kalmıştı; o da portreydi. Dorian onu yok edecekti. Zaten neden bunca zaman saklamıştı ki? Bir zamanlar portrenin değişim gösterip yaşlanmasını izlemekten keyif alıyordu. Son
Sayfa 257 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Çocuklar ölmesin diye çığlık atan toplumlar
Çocuklar ölürken sessiz
Çocuklar ölürken kör
Olabiliyorsa bu toplumun vicdanı ile beyni arasında kopukluk vardır...
Bu kopukluk genelde çıkarcılık ve Para ile beslenir.
Masonluk, Nostradamus, Kanlı Kontes...
(Kara Büyücü, İblis’in Peygamber'i Crowley'in ilhamları)_
_Abrahadabra; Ra-Horus’un Peygamberi.
_Ölüm, köpekler içindir.
_Düşkünleri ve mutsuzları ezin. Bu aptal insanların dertlerine azıcık bile endişelenme sakın.
_Bir dilenci sefaletini asla gizleyemez. _Lütuf yok. Suçluluk yok. Tek kanun: İstediğini Yap.
_Hayvan gibi olma,
"Susmuş sokağı, sokakta esen rüzgarı, rüzgara yoldaş soğuğu, soğuğa küskün gül dalını, gül dalını konak edinmiş tırtılı, tırtılın komşusu örümceği, örümceğin ağ yaptığı evi, evde uyuyan bebeğin huzurlu nefesini dinledi. Sessizdi gece, yığınla sesin içinde sessizdi. Bir yerlerde bir adamın cansız bedeni düştü yere, duydu sesini. Uzak bir evde bir kadının bedenine defalarca saplandı acımasız bıçak. Talihi kem vicdanı sakat bir anne kim bilir nerede bir çöp variline bıraktı bir bebeği soğuktan donmak üzere. Bütün sessizliğine rağmen onlarca çığlık yırttı geceyi, bütün karanlığına rağmen kan kırmızısına boyandı gece. Bütün bilmezden gelenlere inat, bütün görüp de perdelerini sıkı sıkı kapatanlara inat o duydu, gördü, bildi."
Çürüme ~ Emre Timur
Selamlar,
Bu ay #herayokuyanlarkulübü ile birlikte 
emre timur ‘un #çürüme kitabına bende eşlik ettim. Kitabın konusundan ziyade her zaman olduğu gibi kitabı kişisel bakış açımla aktarmak istiyorum sizlere
Farid Farjad’ın bir sözünü Emre Timur’un Çürüme kitabıyla özdeşleştirmek istiyorum öncelikle. Şöyle demiş Farid Farjad :
--------------------------------------------------------------------------------
80’ler bir yandan çerçevesini baskının, yasağın, devlet şiddetinin çizdiği bir dönemdi. bir yandan da, bu toplumun daha az tanışık olduğu bir başka iktidar biçiminin, ilk bakışta kendini bir kurumsuzluk olarak sunan, yasaklayıcı değil oluşturucu, kışkırtıcı, içerici
Çarpıtılmış algı, doğu halkını gerçek karşısında savunmasız bıraktı. Çünkü konumlandırılmamış olana hükmedememek bir duruş sahibi olmaya mani olur. Akabinde gerçekleşen duygusal yorgunluğun zuhur ettiği pek çok vaka, ancak saçma sapan bir romantizm ile örtülür. Deprem, sel ve orman yangınlarına benzer felaketlere verdiğimiz tepkiler; Kudüs'teki şiddet olayları, Mısır'daki darbe, Suriye iç savaşı ve buna benzer çoğu hadiseye karşı duruş, bir duruş olmaktan ziyade çaresizce çırpınmaktan ibaretti. Oysa vicdanî ret hareket alanı açmalı, teyakkuzda tutmalı ve en nihayetinde müdahele edebilmeli. Aksi hâli iğfal edilmekten kurtulmak maksadıyla çığlık atmaya dönüşür. Sesinizi duyursanız bile olan olmuştur ve artık kurtuluş imkansızlaşmıştır.