Dilimize özgü bazı özellikler vardır. Bunları kural olarak düşünürsek, bazı yabancı kelimeleri kolaylıkla ayırabiliriz.
1- Türkçe kökenli dillerde c, ğ, l, m, n, r, v, z harfleriyle kelime başlamaz. Ve Türkçede b, c, d, g, ğ harfleriyle kelime bitmez. Türkçede f, h, j, v sesleri bulunmaz.
2- İki sesli harf yan yana olmaz: saat, ziraat, aile, saadet,
3- Kelime köklerinde aynı iki ünsüz yan yana bulunmaz.
4- Kelimeler iki sessiz harfle başlamaz: stad, spor, klasik, tren, …
5- Dilimizde sesli harf uyumu vardır. Yani hem ince sesli harf (e, i, ö, ü) hem kalın sesli harf (a, ı, o, u) aynı kelime içinde bulunmaz: minare, cami, sandalye, kanepe, divan, asker, fakir, kitap, kalem, vicdan, …
6- Birinci heceden sonra o,ö bulunmaz.
7- Türkçede uzun ünlü yoktur. İnce a da yoktur.
Birkaç öğrenci arkadaş sordu. Paylaşmak istedim, işinize yarar😁