Seni, güzel eden, dost eden, dayanılmaz eden yine sensin.
Sayfa 19
İnsandan mahrum bir cehennem karanlığında, nasıl da bulduk birbirimizi...
Sayfa 16
Bu korkunç kaos içinde sen, yeşil ve derin huzur, kafamdasın. Kurtuluşumu, her şeyimi, dünyayı sevmemi sana bağladım, sana borçluyum.
Sayfa 12
Okur Takip Önerileri
Kulluğum, divaneliğimle ellerini, gözlerini öperim. Öpüyorum ama doyamıyorum. Mutluluk ya da cehennem bu galiba. Sana doymak, korkunç ahmaklık olur.
Sayfa 10
Bir daha hiçbir ana doğurmaz seni. Bir daha hiçbir cihan bulamaz seni. Tekrar öperim.
Ama senin mecburun olmak, beni hiç mi hiç küçültmüyor. Aksine yüceltiyorsun, insan ediyorsun, yaşatıyorsun...
Sayfa 4
Hiç geçmeyen, hiç unutulmayan şeyler var. Ölünceye kadar insanın sırtından atamayacağı şeyler var.
Yaramın nerede olduğunu bilmiyorum. Yalnız bir yerlerim acıyor. Çok acıyor...
Yerimizi boşaltsak da dünyaya yeni geleceklere yer açsak...
Önüne bir lokma ekmek tutuluyor ve bunun geri alınması tehdidiyle en olmayacak şeyler yapılıyordu. İstihfaf ettiği, kendisinden zayıf bulduğu mahlûkların mahkûmu olmak çok harap edici bir şeydi.
Yalnızlık, varlığın tam kalbinde ağrıyan bir boşluk.
Sayfa 49 - Kemal Sayar
Çünkü gururun fazlası beladır! Ayrılık getirir, yıkım getirir, acı getirir, bir direğin ucunda böyle sallanır kalırsın!
Sayfa 14
Dünyada bir tek insana inanmıştım. O kadar çok inanmıştım ki, bunda aldanmış olmak, bende artık inanma kudreti bırakmamıştı. Ona kızgın değildim. Ona kızmama, darılmama, onun aleyhinde düşünmeme imkan olmadığını hissediyordum. Ama bir kere kırılmıştım. Hayatta en güvendiğim insana karşı duyduğum bu kırgınlık, adeta bütün insanlığa dağılmıştı; çünkü o benim için bütün insanlığın timsaliydi.
İnkar tutsaklık, inanç özgürlüktür.
Basit zekalı, az bilgili, hatta bilgisiz insanlardan muvaffak olmuş ve yükselmiş tek bir misal gösterilemez. Çünkü muvaffak olmak ve yükselmek sırf gayretin meyvesidir; gayret ise, iradenin meyvesidir.
Al işte, yine cenneti andıran bir gün ve yine insanlar bunu mahvedecek.
İnsanın kalbini anlamak olanaksız bir şey.
Nasıl oluyor da insanı mesut eden bir şey aynı zamanda felaketinin de kaynağı oluyor?
Geçmişi geçmişte bırakmak ve şimdinin tadını çıkarmak istiyorum.
İyiliğe karşı iyilik adalettir. İyiliğe karşı kötülük cinayettir. Kötülüğe karşı iyilik, ihsan ve atifettir ve insanlığın en yüksek derecesidir.
Çalış, genç arkadaşım çalış!
Namerde muhtaç olmak, ölmekten beterdir.
"Zeze ağlıyorsun."
"Geçer..."
Birini sevmeyi bıraktığında, içinde ölmeye başlar.
Hiçbir şey beklemiyorum. Böylece hayal kırıklığına uğramıyorum.
