Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.24
429 syf.
·
Puan vermedi
“ 1941 yılında İstanbul'da doğmuşum. Piyano öğretmeni bir annenin oğluyum. Müziğe merakım ilk defa … “ tam olarak böyle tanımlıyor Erkin Koray kendini lakin bir farkla, bir eksikle, o eksikliğe de mertçe cevap vererek. Sağdan soldan atıp tutan kalem tutmayı bilmez, öğrenmek mi? Hiç mi hiç istemez tayfaya, “magazin bülteni”ne, o tayfanın
Mezarlık Gülleri- Bir Dokümanter'le Karışık Hikaye KitabıErkin Koray · Alfa Yayınları · 200643 okunma
Japon Klasikleri serisinden okuduğum ikinci kitap Osamu Dazai'nin yazdığı İnsanlığımı Yitirirken oldu. Baskı sayısına bakılırsa bu seride en çok okunan kitaplardan biri olduğunu söylemek mümkün.
İnsanlığımı Yitirirken, Osamu Dazai'nin uzun yıllara yayılan edebi intihar mektubunun son bölümü olarak nitelendiriliyor. Bu nedenle hitap düşündürücü, hassas ve depresif.
Kitabın baş karakteri Oba Yozo, aristokrat bir ailenin oğlu. Akranlarından biraz farklı. Kendi deyimiyle "soytarı" bir karaktere bürünmüş. Etrafındakileri güldürmek ve belki de sevgilerini bu şekilde kazanmak için çabalıyor. Ailesi ile kuramadığı bağ nedeniyle yanında hep bir kadına ihtiyaç duyuyor. İntihar girişimlerinde dahi hiçbir zaman yalnız değil.
Kitap boyunca insani değerleri nasıl yorumlaması gerektiğini ve nasıl bağ kuracağını bilmeyen bir çocuk gördüm. Bu kitap vesilesiyle Yozo'nun kimlik arayışına şahit oldum. Şunu da belirtmeliyim ki kitap insanda Dostoyevski'nin Yeraltından Notlar kitabı ile aynı etkiyi bırakıyor.
Kurtuluşun aynası.
Yaban. Anadoluda tanımadıkları yabancı ellerden gelen, kendilerinden olmayanı tanımlamak için kullandıkları sıfattır. Kitabın başlangıcı ile birlikte birinci cihan harbinde görev alan ve Çanakkale cephesinde kolunu kaybeden bir Türk subayı Ahmet Celal’in yalnız kalmasının ardından emri altındaki askerlerinden birisi olan Mehmet Ali ile birlikte,
"Kim bilir belki de insanın bunları anlaması için ağrıyan bir kalbe gereksinimi vardır."
Kim bilir belki de.
Zweig bana, benim ve diğer bütün insanların ne kadar da yatkın olduğunu hatırlatıyor. Kötülüğe yatkın. Günaha yatkın. Hataya. Ona buna şuna. Her şeye işte. Belki de Zweig'i anlıyorumdur gerçekten, kim bilir. Onu bunu aştı mı bilmiyorum ama beni çoktan aşmış gibi hissediyorum yatkınlığım. Allah bilir. İyileşmez yaraları deşmek gibi değil, merhem de olmuyor, başka bir his bu ama tarif etmek zorunda olsam . Ağrıyan dişi hissetmek derdim. Zaten ağrıyordur. Hissedersin.
Zweig okumak bu bence.
Öyle birşeyler.
Bu novella da diğer tüm hikâyeleri gibi bir yerde yaşanması mümkün bir hikâye. Sevgi insanı rezil etmemeli. Ben bir tek bunu biliyorum. Birinin sevgisi ile rezil olmaktansa ölene kadar yalnız yaşamayı tercih edeceğim. Yalnızlığımın şerefini, kirlenmiş bir sevgiye değişmek istemiyorum. Kimse için duygularımı satmak gönlümden gelmiyor. Yapan yapsın. Yapıyorsunuz bu sporu ne diyeyim. Başka türlü düşünenlere saygı duymuyorum. İyiler de cennete gitsin.
Bir Kadının Yaşamından Yirmi Dört SaatStefan Zweig · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2020127,3bin okunma
Ana
Yazarın okuduğum 2'nci eseri. Yazarın en meşhur ve en iyi eseri diyebilirim. Roman “Ana” karakterinin çevresinde gelişir. Kocasının baskı ve eziyetinden körelen kadın, önce kendi içinde devrimi gerçekleştirir ve okuma yazmayı öğrenir. Pavel ve diğer sosyalist gençler, sömürülen insanları bilinçlendirerek yalnız olmadıklarını, birlik olurlarsa
Aramızdaki En Kısa Mesafe - B. BIÇAKÇI /Kalbim acıyor!
Özlediğiniz günlere götüreyim mi sizi?
80'lerin, 90'ların çocukluğuna...
Sobalı evlere,
Mahalle maçlarına,
Dantelli yakalı mavi önlüklere,
Siyah beyaz filmlere...
Sahi her şey güzel miydi o günlerde yoksa biz öyle hatırlamak istediğimiz için mi bize öyle geliyor? Zor günlerdi aslında. Soba sanıldığı kadar kolay bir iş, kış
Teftiş; A.N.N.E. ve B.A.B.A. lakaplı Marilyn ve Richard tarafından; ailelerinden satın alınıp ayrı yurtlara kapatılmış 26 kız (harf kızları) ve 26 erkek (alfabe oğlanları) bebeğe uygulanan korkunç bir deneyi konu alıyor.
Karşı cinsin varlığından habersiz, ağaçta yetiştiklerini zanneden (gerçekten de öyle), dünyadaki tüm çeldiricilerden
Hissettiren cümleler…
Sanırım Japon edebiyatıyla alakalı sevdiğim şeylerden biri de şiirleri…seni seviyorum lafını görmüyorum bile çünkü ondan daha önemli ,his dolu sözler söylendiğini görüyorum Bir Japon erkeği aşık olduğunda seni seviyorum gibi bir şey demez eh. .”Bu gece ay güzel değil mi?” tür bir cümle söyler ve karşındaki o hisleri kalbine yer açarak alır.Hatta bir an nüfuz bile eder kalbine.Bu tür bir sevgi seviyesine ulaşmak cidden aslında hem basittir hem de zordur…tek gerekenler bence hissetmek…anlık hislerle değil de cidden karşındakinin hislerini anlayacak kadar…
Yaşamak bizimçün dokunaklı bir şarkı değil ki
Abdurrahman Cahit Zarifoğlu… O her şeyden önce Abdurrahman’dır. Rahman’ın kulu. Bu yüzden de onun gönül kapısı herkeslere açıktır. Tıpkı şefkatli bir babanın çocuklarına karşı duyduğu sorumluluk gibi, o da Rahman’ın kulu olmanın sorumluluğunu tüm canlılara karşı duymaktadır.
Yalnızlık bahçemde dollaştığım günlerde karşıma çıkmıştı bu zarif yürekli güzel adam… Beni alıp kendi şiir bahçesine götürmüştü. Beni yalnızlığımdan kurtarıp kendi yalnızlığının tam ortasına bırakmıştı. İşte bu yalnız, zarif ve güzel adama eşlik etmekti Yaşamak kitabını okumak. Buz dağının görünmeyen kısmını görmeye çalışmak gibiydi. Yaşamak kelimesi hiç bu kadar anlaşılmaz olmamıştı aklımda. Anlaşılmazlığını bir yana bırakacak olursam eğer, çok sevdiğim hayranı olduğum güzel adamların isimlerini yan yana görmek bile çok büyük bir şeydi benim için. Kitabı okurken bu zarif yürekli güzel adamımızın anlaşılmak istemediğini anladım.
Onun için yazı yazmak şiir yazmak gibiydi. Şiir yazmak ise hayatının olmazsa olmazlarındandı.
Seçkin bir kimse olmadığını iddia eden bu zarif yürekli güzel adam, bence özenle seçilmiş biriydi…
