"Devasa bir yalnızlık ve özlem dalgasının altında kaldı."
Sayfa 27Kitabı okudu
Kimseye sevgi göstermeden, kimseye bağlanmadan, hiç bir şeye özlem ve heves duymadan, Ursula'nın gezegenler sistemindeki bir yıldız gibi dolaşıp duruyordu.
“Kimseye sevgi göstermeden, kimseye bağlanmadan, hiçbir şeye özlem ve heves duymadan, Ursula’nın gezegenler sistemindeki bir yıldız gibi dolaşıp duruyordu.”
Sayfa 294
Herkesin Geçmişi ; Cenneti Oluyor Bir Süre Sonra . . .
Özellikle ; geçmiş ve anılar üzerine ya da geçen herşey üzerine teşekkür edebilirim bu keskin kalem'e.. sözcüklerle büyü yapma sanatı adına en değerli yazarlardan birini tanıdım .. anlatılmak istenen her olay; yazarın deneyimi ile harmanlanıp imgelerden geçerek ulaşıyor baktığımız yere.. ve bize de okumak kalıyor... Kalan en güzel şey bence geçip
İnceleme ..Kitabı okudu
"Çevreyi tanımlamak değil, duygularla yaşamak gerekir..."
Her sevginin başlangıcı ve süreci, o sevginin bitişinin getireceği boşluk ve yalnızlık ile dolu. Belirsizlikler arasında belirlemeye çalıştığımız yaşam gibi. Sevgi isteği, kendi kendine yaşamı kanıtlama dileği kadar büyük. Belki kendilerine yaşamı kanıtlamaya gerek duymayan
Sayfa 11Kitabı okudu
Ahhh içim, bu ne kalabalık bu ne kargaşa neyi nereye koysak şimdi seninle...
Merak, hep olabildiğince yükseklere - agaçların tepelerine, çatılara bacalara - tırmanır. :)
Neşe, trampolinde zıplar. :)
Şükran, sıcak tutar. :)
Özgürlük, denize açılır. :)
Güvensizlik, kafesler yapar.
Sukunet, bir köpeği sever. :)
Hayalgücü, pek kimsenin geçmediği patikalarda gezer. :)
Konukseverlik, kek pişirir. :)
Şefkat, salyangozların
Temiz bir geçmişe duyulan özlem ve mükemmel bir geleceğe duyulan istek arasında bocalayan Amerikan düşüncesi , her ne kadar II. Dünya Savaşından bu yana karşılıklı bağımlılık gerçekleri ağır basıyor olsa da , yalnızlık politikası ile yükümlülük alma politikası arasında bir sarkaç gibi sallanmaktadır.
KENDİNİ SAKLAMA ÇİÇEKLERİ
Biz aşk bahçemizi küçük tuttuk
seninle
içinde güvensizlik ağaçları,
küstüm otları
kendini saklama çiçekleri
Özlem kirlibir kan gibi yüreklerimizi boğmasın
yalnızlık karanllık bir orman gibi
çökmesin içimize diye
biz aşk bahçemizi küçük tuttuk seninle
Önümüzde dokunuşlardan uzak,
İnsafsız ve çok uzun bir kış var diye
koca bir yaz kendini saklama çiçeklerini
suladık durduk yalnızca
Biz aşk bahçemizi küçük
çok küçük tuttuk seninle..
Sayfa 52Kitabı okudu
..hayatlarımızın çok daha özel olduğu o zamanlara duyduğumuz özlem.
Hiçbir şeye ve hiç kimseye saygı duyulmayan bu toplumda herkes kendini özgür sanıyor, her şeye hakkı olduğunu düşünüyordu ama sonunda ellerinde kalan yalnızlık ve hüzünden başka bir şey değildi.
Sayfa 187 - Pan YayıncılıkKitabı okudu
Anlar...
Şimdi pencerenin önünde durarak dışarıya, kente doğru bakarken, içini bu yalnızlık ve özlem duygusu kaplamıştı. Başını pencere çerçevesine dayadı ve gökyüzünde yavaş yavaş akıp giden bulutları dalgın dalgın seyretmeye başladı.
