Öksüz bakınca, her yerde "Anne" görür...
Karşısında gördüğü boşlukta annesini hayal etmişti. Her sabah kalktığında aynı duyguları yaşar ve yüreğinde biriktirdiği özlem ile hasreti bir "ah" çekerek gidermeye çalışırdı. Annesi ile geçirdiği o kutlu günlerin film şeridi gibi gözlerinin önünden geçişini seyrederdi. Odanın, kulaklarında oluşturduğu yalnızlık sesi, kalbindeki hüzün dolu atışlarla birleşince gözyaşları da süzülürdü yanaklarından. Elleriyle silmek istemiyordu gözyaşlarını, çünkü derdine ortak sadece gözyaşlarıydı.
Sayfa 13
Belkide aşk bir batıl inançtı, yalnızlık gerçeğini kendimizden uzak tutmak için ettiğimiz bir dua...Yıldızlar birbirlerine yakın görünüyordu ama aslında aralarında milyonlarca kilometre mesafe vardı. En nihayetinde belki de aşk inanılmaz parlak ve asla ulaşamayacağımız bir şeye özlem duymaktı.
Sayfa 245 - Martı Yayınları
Kimseye sevgi göstermeden, kimseye bağlanmadan, hiçbir şeye özlem ve heves duymadan, Ursula'nın gezegenler sistemindeki bir yıldız gibi dolaşıp duruyordu.
Sayfa 294Kitabı okudu
Bir Şey Öğrendim.
•
Yaşayamadığımız hayatların yasını tutmak kolay. Başka yeteneklerimizi geliştirmiş, bazı teklifleri kabul etmiş olmayı dilemek kolay. Daha çok çalışmış, sevmeyi daha iyi becermiş, paramızı daha iyi idare etmiş, daha popüler biri olmuş, o gruptan ayrılmamış, Avustralya'ya gitmiş, kahve teklifini reddetmemiş ve daha çok yoga yapmış olmayı
Sayfa 271 - Domingo YayınlarıKitabı okudu
“Kimseye sevgi göstermeden, kimseye bağlanmadan, hiçbir şeye özlem ve heves duymadan, Ursula’nın gezegenler sistemindeki bir yıldız gibi dolaşıp duruyordu.”
Sayfa 294
Belki de aşk bir batıl inançtı, yalnızlık gerçeğini kendimizden uzak tutmak için ettiğimiz bir dua...Yıldızlar birbirlerine yakın görünüyordu ama aslında aralarında milyonlarca kilometre mesafe vardı. En nihayetinde belki de aşk inanılmaz parlak ve asla ulaşamayacağımız bir şeye özlem duymaktı.
Sayfa 252 - martıKitabı okudu
Ölümü umursadığı yoktu, ama yaşam çok şey demekti. O yüzden de idam hükmü verildiği andaki duygusu korku değil, özlem oldu.
Sayfa 138Kitabı okudu
"Yalnızlık ve özlem acısı okunuyordu gözlerinde."
Sayfa 66Kitabı okudu
Özlem
"Bu hayatta her şeyin bir bedeli vardı. Büyük sevdaların bedeli büyük acılardı, büyük hırsların bedeli büyük kayıplardı, büyük umutların bedeli yalnızlık dolu uzun yıllardı. Ama her şeyden önemlisi, masumiyetin de bedeli ağırdı, zalimliğin de... "
Sayfa 73
Artık ortada öyle bir durum vardı ki, yalnızlık ve bağımsızlık, isteği ve amacı olma özelliğini yitirmiş, onun yazgısına ve mahkûmiyetine dönüşmüştü. Bir dilek dile denmiş, o da dilemişti ve dilenen dilek bundan böyle geri alınacak gibi değildi; içi özlem ve iyi niyetle dolup taşarak kollarını uzatıp, bağlanmalara ve birlikteliklere hazır olduğunu açıklaması boşuna zahmetti, artık tek başına bırakılmıştı.
Şu iki şeyin birbiriyle harmanlanması ve sıra ile yapılması gerekir: Yalnızlık ve kalabalığa katılma. Yalnızlık bizim insanlara karşı özlem duymamıza sebep olur, kalabalık ise kendimize karşı özlem duymamıza ve biri diğeri için çare olur: Yalnızlık, kalabalığa karşı duyulan nefrete. Kalabalık, yalnızlıktan duyulan bıkkınlığa çare olur.
Sayfa 118Kitabı okudu
Anlar...
Şimdi pencerenin önünde durarak dışarıya, kente doğru bakarken, içini bu yalnızlık ve özlem duygusu kaplamıştı. Başını pencere çerçevesine dayadı ve gökyüzünde yavaş yavaş akıp giden bulutları dalgın dalgın seyretmeye başladı.
Yalnızlık Duygusunun;
İnsanın kendini boş hissedip korkuya kapıldığında ortaya çıkmasının nedeni yalnızca ‘sürünün’ içinde güvende olan vahşi bir hayvan gibi kalabalık tarafından korunma isteği değildir. Başkalarına duyulan özlem de kişinin kendi içindeki boşluğu doldurma çabasından ibaret değildir. Tabi kişinin kendini boş yahut endişeli hissettiğinde bir insanın arkadaşlığına gereksinim duymasının nedenlerinden biri de budur. Bunun daha temel nedeni insanın ‘birey’ olma deneyimini yalnızca kendini başka insanlarla ilişkilendirdiğinde yaşaması ve yalnız kaldığında bu birey olma deneyimini yitirmekten korkmasıdır.
Sayfa 30 - OkuyanUsKitabı okudu
Kendini Saklama Çiçekleri
Biz aşk bahçemizi küçük tuttuk seninle
İçinde güvensizlik ağaçları küstüm otları kendini saklama çiçekleri
Özlem kirli bir kan gibi yüreklerimizi boğmasın
Yalnızlık karanlık bir orman gibi
Çökmesin diye içimize
Biz aşk bahçemizi küçük tuttuk seninle
Önümüzde dokunuşlardan uzak,
İnsafsız ve çok uzun bir kış var diye koca bir yaz,
Kendini saklama çiçeklerini,
Suladık durduk yalnızca
Biz aşk bahçemizi küçük,
Çok küçük tuttuk seninle ...
Sayfa 172 - Yeni YazKitabı okudu
Belkide aşk bir batıl inançtı,yalnızlık gerçeğini kendimizden uzak tutmak için ettiğimiz bir dua.Yıldızlara birbirlerine yakın görünüyordu ama aslında aralarında milyonlarca kilometre mesafe vardı.En nihayetinde belki de aşk inanılmaz parlak ve asla ulaşamayacağımız bir şeye özlem duymaktı.
