Preödipal patolojilerde bastırma savunma mekanizması büyük oranda kullanılamaz. Prefrontal lobda bir sorun vardır. Bu kişilerin savunmaları daha çok bölme temellidir. Bölme temelli savunmalara ilkel savunmalar diyoruz. İlkel inkar , ilkel yansıtma , idealisazyon, değersizleştirme, yansıtmalı özdeşim gibi.
Sayfa 224Kitabı okudu
yansıtma savunma mekanizması
Kişi bilmediği, bilmek de istemediği düşmanlığı iç dünyasından alıp dış dünyaya fırlatır, kendisinden uzaklaştırıp başkasına yöneltir.
Sayfa 67Kitabı okudu
_Psikolojik Harp_ İkna, Hipnoz, Büyü, Algı...
_Psikolojik harp, dünyanın en güçlü silahıdır. İnsan zihnini biçimlendirme sanatıdır. Aldatmadır, hiledir, düşünceleri manipüle etmek ve zehirlemektir. Düşmanı suya götürüp susuz getirmektir. Var olmayanı varmış gibi göstermek, var olanın zihinlerde reddedilmesini sağlamaktır. Başkalarının etkisi altında oldukları halde kendi iradeleriyle hareket
Projeksiyon ( başkalarına yansıtma) çoğumuza okulda öğretilmemiş büyüleyici bir deneyimdir. O, kendi bilinçdışı davranışımızı istemdışı olarak başkalarına yansıtmaktır, böylece sonuçta bu nitelikler bize diğer insanlarda var gibi görünüyor. Kendi duygularımız ya da kişiliğimizin kabul edilemez yanları hakkında endişeye kapıldığımızda, bu nitelikleri - bir savunma mekanizması olarak - dış nesnelere ya da diğer insanlara atfederiz.
Sayfa 59 - AKAŞA Yayın DağıtımKitabı okudu
Savunma Mekanizmaları
Bastırma, bireyin kabul edemediği duygu ve durumları bilinçdışına itme sürecidir. Kişiyi rahatsız eden şey, bastırma sonucunda tamamen unutulur.
İnsan, yaşadığı ve geçmişte bıraktığı olumsuz bir durumu inkâr etmeye meyllidir. Bu durumda da inkâr savunma mekanizmasını devreye sokar. Böylece geçmişte kalan olumsuz durum reddedilir, yok sayılır.
Sayfa 37Kitabı okudu
yansıtma savunma mekanizması
Kağıt oynayan üç memura gözlerimi dikerek
Yüzlerinden karekterlerini okumaya ve hiç olmazsa bu şekilde yararlı bir iş yapmaya çalıştım. Fakat yaptığım işin onların ruhlarını okumak değil, kendi basit hayal gücümün uydurduğu şeyleri o şahıslara yamamak olduğunu pek çabuk fark ettim. Kalkıp odama çıktım.
Sayfa 85 - MirhankitapKitabı okudu
otobüse bindim, otobüsün ortalarında ayakta duruyorum.. trafik yoğun olduğu için otobüs dur kalk dur kalk şeklinde ilerliyor.. sonra bi' ara ayakta durduğum yerin önünde cam tarafında oturan dayı yanında oturana dönüp ''baksana şu trafiğe, bi' de insanlarda para yok, ekonomi kötü, benzin-mazot pahalı diyorlar, herkesin arabası var, herkeste para var..'' dedi.. bunu dediği koridor tarafında oturan dayı da ona cevaben (belden aşağısını gösterip) ''buna konuş, kulakları yok ama seni duyar..'' dedi.. ben bunu duyunca şu şekil; youtu.be/rlsvJnWkDjA?t=9 güldüm, sonra ekonomi iyi diyen dayı bana; ''sakalından utan, hiç mi terbiyen yok, toplum içinde nasıl gülmek o..'' dedi.. psikolojideki yansıtma savunma mekanizması örneğini canlı canlı yaşadım..
Çocuğun yansızlaşmamış, ilkel içgüdüsel yaşamından kaynaklanan fantezi dünyası onu "paranoid-şizoid konum "a yerleştirir.
(…)
Klein'a göre "erken ben" henüz sentez ve bütünleştirme yeteneğinde değildir. İç dünya parçalanmış, kopuk fanteziler halinde yaşanmakta, bütünlük arz etmemektedir (Klein, 1946). Paranoid kaygı çocuğun dış dünyaya yansıttığı saldırganlıktan kaynaklanır. "Erken ben", "ben"i ve içerdiği kısmi iyi nesneleri ölüm içgüdüsünden korumak için yansıtma yapmaktadır. Yani temel amaç Freud'un da öngördüğü gibi ölüm içgüdüsünden kurtulmaktır. Bu konumdaki iki temel savunma mekanizması "bölme" (splitting) ve yansıtmalı özdeşleşmedir (projective identification)
(…)
Klein gene yaşamın ilk yılına, ama daha geç bir döneme ise "depresif konum"u yerleştirir. Bu, nesnenin bütünleştiği dönemdir. Çocuk bu aşamada nesnenin bölünmüş parçalarını bütünleştirir ve yalnızca bir nesne olduğunu deneyimler. Saldırgan ve paranoid duygular beslenen anne, sevilen anne ile bir ve aynı şeydir. Böylece nesne aşırı iyi ve aşırı kötü yönlerinden arınıp daha gerçekçi bir tanıma kavuşurken saldırganlığın sevilen nesneyi tahrip etmesinden kaynaklanan depresif kaygı duruma egemen olur. Suçluluk duyguları ortaya çıkar. Tasalanma da sevginin bir belirtisidir. Keza onarma çabaları da sevginin bir sonucudur. Onarma çabalarının yeterliliği karşısında duyulan şüphe her türlü yüceltmenin ve "ben" gelişiminin temelinde yer alır (Klein, 1948)
