Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.29
Bu dünyadaki en buruk hüzün; bir çocuğun hüznüdür kuşkusuz. O masum dudakların çaresizce büzülmesi ve o saf yüzünün gözyaşıyla ıslanması insan evladının görebileceği en hüzünlü şey olsa gerek. Ah be Zeze, yaktın yüreğimi..
Kitap 5 yaşında haylaz mı haylaz bir çocuk olan ve oldukça yoksul bir aileden gelen Zeze'yi anlatır. Yaptığı yaramazlıklardan yaka silken komşuları ve mahalleliler ona "şeytanın vaftiz oğlu" olduğunu söylerler. Ama Zeze, yaramaz olduğu kadar oldukça akıllı, düşünceli ve hayal gücü de yüksektir. Ailesiyle birlikte taşındığı yeni evin bahçesinde ki portakalı fidanıyla arkadaş olur ve onunla tüm sırlarını ve duygularını paylaşmaya başlar.
Çocuk kitabı sanıp okumamazlık etmeyin derim yazarın kendi çocukluğundan parçalar barındıran bu esere. José Mauro'nun dünyaya tanınmasını sağlayan bu eserin kendisi için de en önemli eserlerinden biri olduğunu, kitabı 12 günde yazdığını ama 20 yıldan fazla yüreğinde taşıdığını söylemesinden anlamamız mümkündür.
Bulgar yazar Georgi Gospodinov'un da dediği gibi, sadece çocukluk ve ölüm var galiba. Aralarındaysa hiçbir şey yok. Karanlık ve sessizlik dışında..
5/5
10/10
#kitap yorumu
Selamm.Bugün çok etkilendiğim,içimi fazlasıyla burkan bir kitabın incelemesini yapacağım.İncelemeye geçelim..
Kitabın ana karakteri olan Zeze hayatının gerçekleri ile daha 5 yaşındayken tanışmıştır.Yoksul bir ailenin oğlu olan Zeze,yaramazlıkları ile tüm mahalleye yaka silktiren bir çocuktur ve herkes onun "şeytanın vaftiz oğlu"olduğunu söyler.Aslında Zeze yaramaz olmasının yanında çok zeki, hayal güçü yüksek,okumayı tek başına sökecek kadar akıllı ve öğretmenini mutlu edebilmek için her gün çicek getirecek kadar duygusal bir çocuktur.Ailesi yeni bir mahalleye taşınınca Zeze çok üzülür.Yeni evlerindeki Şeker Portakalı fidanı ile arkadaş olur.Tüm yaşadıklarını ona anlatır.
Bir gün Manuel Valadares(Portuga) ile tanışırlar.Zeze az da olsa evden,yediği dayaklardan kendini soyutlar onun yanında huzur bulur.Hatta babası olmasını bile teklif eder dostuna...
Konusundan bu kadar bahsetmem yeterli zaten çoğu kişi biliyordur konusunu.Fakat bu kitabı hiç unutmayacağım en çok da Zeze'nin yediği dayakları.Gerçek hayattı bu kadar yalın,anlaşılır,açık bir şekilde aktardığı için yazara minnettarım.Küçük Zeze'nin yaşadığını yaşayan binlerce çocuk olduğuna eminim isterdim ki ben de onların Portuga'sı oluyum.Onları bir an olsun mutlu ediyim hayattan soyutlayım,yediği dayakları,yoksulluğu unutturuyum..
Kesinlikle tavsiyemdir.Her yaşta okunabilecek bir kitap, beni çok etkiledi Zeze için o kadar üzüldüm ki ağlamamak için zor tuttum kendimi.Okuyun,okutun.İyi okumlar
Büyümek
Brezilyanın fakir bir kasabasında büyümekte olan bir çocuğun acı ile tanışması diyebiliriz kitabın konusu olarak. Kendi yarattığı hayal dünyasından hayatın gerçeklerine hüzünlü bir dalış yapıyor Zeze. Yaramaz, akıllı, hayal gücü kuvvetli ve düşünceli bir çocuk olan Zeze yaptığı haylazlıklardan içindeki şeytanı mesul tutmaktadır. Aslında iyi bir çocuk olmasına rağmen haylazlık etmeden duramayan bir karaktere sahiptir. Gene böyle bir haylazlık sonrası Portuga ile tanışıp dost olur. Hayatı bu dakikadan sonra tamamen değişir Zeze’nin.
Ekonomik sıkıntılar sebebiyle bir sürü sıkıntıyla boğuşan, ikinci el bir kıyafet almak için bile gece fazla mesaisine kalmak zorunda olan insanların dünyasında yetişmeye çalışan Zeze hiç kuşkusuz bize çocukluk dönemimize ait bir nostalji yaşatmaktadır. Diğer çocuk kitaplarından en büyük farkı toplumsal ve ekonomik sıkıntıları da dile getirmesinden sebep gerçekçi bir dile sahip olmasından kaynaklanır.
Özellikle ilkokul çağındaki çocuklara okutulması gereken bir eser. Belki yaşımdan belki de kitabın anlatımından sebep, pek de beğenerek okuyamadım.
Siz büyükler güneş nasıl uyandırılır biliyor musunuz?
Şeker Portakalından tanıdığımız yaramaz, haylaz, zeki ama bi o kadar da hassas bir yüreğe sahip olan, içindeki yalnızlığı bir şeker portakalı fidanıyla gidermeye çalışan, ailesi sefalet içinde sevgiden yoksun baba şefkati nedir bilmeden büyüyen Zeze'miz kendine bir de baba bulmuştu: Portuga:) Ben bile her anımsadığımda içim cız ediyor çünkü acıyı
Pinokyo, Marangoz Gepettonun yaptığı bir kukladır. Pinokyo Gepettoyu babası zannetmektedir. Bir gün Pinokyo bu sevgi dolu yuvasından ayrılıp, bir yolcuğa çıkar. Akşam olunca bir yer bulup içeri girer. Orada cırcır böceğine rastlar. Cırcır böceği “başıboş gezme yoksa mahvolursun” der ama Pinokyo onu dinlemez. “Buralarda durmazsam beni
Daha önceleri okuduğum bir kitapta Tesla ile Mark Twain'in Mississippi Nehri kıyısında bir kasabadan çocukluk arkadaşları olduğu yazıyordu. Zaten eseri okuyunca da anlıyorsunuz, Mark Twain'in imrenilecek bir çocukluk geçirdiğini..
Tom Sawyer iyi niyetli yaramaz bir çocuk. Başı türlü beladan kurtulmuyor. Bir sabah korsan olup yelkenini açıp yola koyuluyor. Bir sabah da kalkıp arkadaşlarıyla mağarada define arıyor.
Teyzesi Polly, her ebeveyn gibi Tom'un başına bir iş gelmesinden korkuyor. Enerjisini O'na iyiyi doğruyu güzeli öğretip O'nu disipline etmek için harcıyor. Tabi ne kadar başarılı oluyor? Orası muamma..
Hani yaramaz çocuk akıllı, zeki olur derler ya gerçekten de öyle. Tom başına gelen olayları çözmede bir yetişkini aratmıyor. Mantığını etik değerler çerçevesinde kullanarak olayları çözüyor.
Sanki yazar, burada bir mesaj vermek istemiş: "Çocukları fazla korumacı bir tavırla yetiştirmeyi bırakın; hayatın gerçeklerini, çocuk kendisi düşe kalka öğrensin, onların özerkliğini ellerinden almayın. " diyor gibi geldi.
Netice itibariyle eser çocuk bakış açısıyla, ustalıkla yazılmış. "Okuyun, pişman olmazsınız." derim.
. ^_^.
·
Puan vermedi
Oğuz 4. sınıf öğrencisidir. Yaramaz olmasına rağmen tarihe meraklı, şiiri seven sosyal bir çocuktur.
Oğuz dönemin idealize olarak çizilen erkek çocuklarını oldukça yoğun biçimde temsil eden bir çocuktur. Evdeki hali bile tanımlanırken “Oğuz’un annesi Hanife Hanım, sabah uykusundan bir zil sesi ile uyandı, kapıya koştu, kimse yok. Sesin Oğuz’un
Kitabımızın kahramanı Zeze 5 yaşındadır ve çok yaramaz yaramaz olduğu kadar zekı bir çocuktur. Herşeyi kendi kendine öğrenir hayal gücü kuvvetlidir yaramazlığından dolayı çok dayak yer fakat birgün karşısına öyle biri çıkar ki bütün yaramazlıkları bırakır akıllı uslu bir çocuk olur fakat bu mutluluk uzun sürmez...