Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.12
Çağımızda geçmiş yüzyılların bilmediği, kısa ömürlü bir yaratık yaşıyor. Sinemadan çıkmış insan. Gördüğü film ona bir şeyler yapmış. Salt çıkarını düşünen kişi değil. İnsanlarla barışık. Onun büyük işler yapacağı umulur. Ama beş-on dakikada ölüyor. Sokak sinemadan çıkmayanlarla dolu; asık yüzleri, kayıtsızlıkları, sinsi yürüyüşleriyle onu aralarına alıyorlar, eritiyorlar.
Koontz beni her kitabı ile büyülemeye devam ediyor. Kara Büyü ile başlayan serüvenim Onlar Yoktu ile son sürat devam ederken daha da sürecek öyle gözüküyor.
Onlar Yoktu orjinal adıyla "Twilight Eyes" çok farklı bir korku gerilim türünde bir roman olmuş. Slim McKenzie'nin insan vücudunda bulunan iblisleri görmesi üzerine kurulu olan romanda karakterimizin hayal mi kuruyor yoksa gerçekleri mi görüyor şeklindeki sorularımıza ilerleyen sayfalarda verilen cevaplarla şaşkınlığımız daha da artıyor.
Korku gerilim romanlarında veya filmlerinde çok rastladığımız karnavallar bu kitapta da mevcut olup çok önemli bir yere sahip. Gerek yapısı olsun gerekse de karnavaldaki karakterler gerçekten de sizleri kendisine çekiyor.
Olay örgüsü ile çok başarılı olarak gördüğüm roman da karakterler de çok iyi yontulmuş. Karakterlere kolaylıkla alışıyorsunuz. Bazı karakterlere ise gıcık olurken daha sonradan da duygularınız tamamen değişebiliyor. Koontz'un karakter oluşturma özelliği bu kitapta da çok başarılı buldum bu yüzden.
Koontz karakter oluşturma kadar yaratık oluşturmada da çok başarılı olduğunu bu ktapta tekrardan gösteriyor. Kitaptaki iblisler gerçekten de nefret edilecek cinsten.
480 sayfalık kitabı araya sıkıştırdığım başka kitaplara rağmen 5 günde bitirmem kitabın sürükleyiciliğinin başarısındadır.
Artık Koontz en sevdiğim yazarlardan kesinlikle diyebiliyorum ve sıradaki Koontz için geri sayıma başlıyorum.
yavaş başlayan ama adım adım ilerledikçe insanı saran bi kitap. okurken insan kendi çıkarları için bi ailenin yok olmasına göz yumanlara lanet ederek ilerliyor. insanoğlu ne kadar çıkarcı bi yaratık diye tekrar tekrar soruyor kendine. sanki okumuyorsunuz izliyorsunuz.. sayfalar geçtikçe ve geriye dönüp baktığınız da çaresizliği, johnny nin , annesinin nasıl umut ederek , acı çekerek yaşadığına şahit olurken acılarında onlarla beraber nefesiniz kesiliyor. insanın içine işleyen çok iyi bir serüven. kesinlikle okunması gerekenler.
336 syf.
7/10 puan verdi
Sorular sorular ..
- Gary neden delirmedi? Ve olanları gördükten sonra öylece çekip nereye gitti?
- Yaratıklar hiç onlara dokunmazken, neden kitabın sonunda bir anda göz bağını çıkarmaya çalıştı ya da neden vazgeçip gitti?
-Nehirdeki adam kimdi? O nereye gitti?
-Eve yaratık girdiğinde neden birileri hemen gözlerini kapatmadı?
-Gary kitabın sonunda
İLK İZLENİM: London'un latif bir üslubu var. Şöyle ki olayı anlatırken, kendinden emin biri konuşuyor gibi geliyor. Öyle ki "olay-yorum-tasvir" iç içe akıp gidiyor. Bir de doğa-çevre tasviri var, şahane! Hele hele sayfa 5'teki manto-koca ağaç-yaratık zincirleme tasvir-kişileştirme... vasat koca bir kitabın tadından daha leziz.
Sineklerin Tanrısı, insanın içindeki iyi ile kötünün savaşını alegorik biçimde, oldukça başarılı bir şekilde ele alıyor. İyiyi-kötüyü, hırsı, barışı, sevgiyi... çocuklar temsil ediyor. Adadaki çocuklar gerçek hayatın bir yansıması adeta. Başlangıçtaki davranışları, zaman ilerledikçe kendini gösteren öteki tarafları, hepimizin içinde olan iyi-kötü savaşı.. hepsini kitapta bulabiliyor ve insanın nasıl bir yaratık olduğunu baştan sorguluyorsunuz.
yorumatolyesi.blogspot.com/2016/05/sinekle...
