Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.31
İsmail Saymaz
İsmail Saymaz Yorumları ve İncelemeleri
İsmail Saymaz yorumları ve incelemelerini, İsmail Saymaz kitabı hakkındaki okur görüşlerini , İsmail Saymaz puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Şimdilerde iyice moda olan "yok mu bir yürekli savcı?" sorusunun cevabı o zaman "varmış".Erzincan baş savcısı İlhan Cihaner.
Dosyanın adı: Ağa
Tekke ve zaviyeler kanununa aykırı davranan cemaat ve tarikatlarla mücadele eden savcı Cihaner'in hedefinde fetullahçılar ve ismailağa cemaatleri var. İlk operasyonda camaatin alt kademesini, ikincisinde ise bağlantısı bulunan siyasileri, iş adamlarını, hatta dönemin İstanbul Belediye başkanı olan Kadir Topbaş'ı bile toplamayı planlıyor.
Ama gel gör ki, siyasetin de kendi planları var. Sonuçta bu ülkede siyasetin kılıcı adaletinkinden daha keskin bir kılıç. İsminde adalet olan bir siyasi partinin hükümeti döneminde adaleti sağlamaya çalışan savcının başına gelmeyen kalmıyor. O dönemde engellenmeyen, hatta kollanan, "yol veriler" cemaatler neler yaptılar, yapıyorlar hepimiz şahit olduk, oluyoruz. Bir kerecikten de bir şeyler oluyor. Hem de çocuklara, geleceğe. İsmail Saymaz'ın yıllar sonra kaleme aldığı Kimsesizler Cumhuriyeti ve Şehvetiye Tarikatı kitaplarında da yazıyor bu tür cemaatlerin ne tür iğrençlikler yaptıkları.
İslamiyet yobazlara bırakılmayacak kadar güzel bir dindir...Dini herhangi bir oluşum liderinden değilde oturup KURAN’I okuyarak anlamamız gerektiğini ifade eden bir kitap olmuş.Bu kitaba siyasi gözüyle bakmanızı önermem çünkü öyle bir kitap değil !!! Günümüzün en büyük sorunu her şeye körükörüne bağlanan cahil insanlardır. Güzel dinimizi kullanarak insanları kendi düşünceleri altında ezen, kullanan, kullanmayı amaç edinen, maddi çıkar sağlayan iğrenç, cahil merdiven altı örgütlenmeyi işleyen bir kitap olmuş okumaya değer...
Dikkat spoiler içerir.
Tekke ve zaviye kanunundan sonra tarikatların nasıl gizli gizli geliştiğini, insanların duygularının nasıl kullanılarak kandırıldığını anlatan güzel bir araştırma eseri. Önce para amaçlı kurulan tarikatlardan bahsediyor. Evin altında altın var diye onu cinlerden kurtarmak için para sızdıran şeyhlerden bahsediyor. Recep Küçük'ün tekke inşaatı ile başlayan ve tüm ahaliyi haraca bağlanması ile devam eden süreci anlatıyor. Sonra Bursa'da Uğur Korunmaz tarafından kurulan badeleme tarikatı detayları ile anlatılıyor. Kadın erkek ayırt etmeden herkes ile anal ve oral ilişkiler giren şeyhi müritlerinin savunması dikkat çekiyor. Sonrasında Çorum'da 7 8 kişi ile evlenen, doğru düzgün Kur'an okumayı bir bilmez iken Suffe diye bir oluşum kurup saf insanların parasına ve ırzına göz diken adamlar anlatılıyor. Böylece bu din taciri insanların İslam dinini nasıl kötü gösterdiği de ortaya çıkıyor. Herkesin ibret alacağı mutlaka okunması gereken kitaplardan biri.
OLUMSUZ ÖRNEK VE DAVRANIŞLAR İÇEREBİLİR :/
Madde 1: Türkiye Devleti bir Cumhuriyettir.
Madde 2: Türkiye Cumhuriyeti, toplumun huzuru, millî dayanışma ve adalet anlayışı içinde, insan haklarına saygılı, Atatürk milliyetçiliğine bağlı, başlangıçta belirtilen temel ilkelere dayanan, demokratik, lâik ve sosyal bir hukuk Devletidir.
Madde 3: Türkiye Devleti, ülkesi ve milletiyle bölünmez bir
118 syf.
8/10 puan verdi
Hayretle , iğrenerek okudum bu kitaptaki yaşanmışlıkları , savcılık ifadelerini ..
Sevgili Yazar ; Kitaptaki sözde Şeyhlerin pirlerin Kuran dahi bilmediklerini ve müridlerinin ilkokul -ortaokul seviyelerinde olduğunu vurguluyorsunuz ya hani .. Oktar'ın müridleri de lisans-yüksek lisans mezunları oluşturuyordu genelde .
Vurgulanması gereken diploma değil , Kuran-ı Kerim'i okumak anlamak ve benimsemek olmalı .
Okuyun .. okutturun ..
Feryadın adı Konya, Aladağ, Diyarbakır ve daha bilinmeyen niceleri...
Son 60 yılın, sözüm ona mütedeyyin kesimini kapsamlı şekilde anlatan, bu kesimin en kolay sığınak olan din olgusunu hangi şekillerde kullandığını tüm hatlarıyla açmış bir eser. Aladağ, Ensar Vakfı, Adıyaman'daki iki farklı dava ve Diyarbakır'da meydana gelen yurt olaylarıyla ve kimlerin nasıl, neleri "yuttuğunu" ve sonra bu yutulanların nasıl "tükürüldüğünü" yazmış usta haberci.
DP döneminde bir nebze özgürleşen tarikat ve cemaatlerin son 20 yıllık bantta nelere yol açtıklarını, neleri hamuduyla götürdüklerini ve geleceğimizi, eğitim sistemimizi kimlere nasıl emanet etmiş olmayı zannettiğimizi vurgulamış.
İstatistikler, raporlar ve ifadeler şunu gösteriyor ki fukara ailenin biricik evladı bir hiç uğruna gençliğinin taze dallarını açamadan katlediliyor ya da ömrü, naif psikolojisi hunharca mahvediliyor.
Derinden sarsmış bir alıntı iletmek istiyorum:
"S: Devlet size sahip çıktı mı?
C:Hiçbir şey görmedim devletten."
Devletin hiçbir şey göster(e)memesinin evvelinde, olayların evveliyatı da şüphe uyandırıyor, lakin her üst kademe "kulağının üzerine yattığı" için tablo giderek rezil bir hale bürünüyor.
Kitabın sonuna nakşettiği cümleleri, 94 yıllık koca çınarı yıkmayacak cinsten:
""Türkiye Cumhuriyeti, Atatürk'ün dediği gibi, 'Şeyhler, dervişler, müritler mensuplar memleketi' değil, 'kimsesizlerin kimsesi' olmalıdır."
Bir kimsesize kimse olabilmek umuduyla...
Hayatım boyunca bunun gibi veya buna benzer bir sürü olay duydum. Bana göre asıl irdelenmesi gereken Ortadoğu insanı neden böyle, din için illaki birilerine katılmaya, siyaset için birilerine yandaş olmaya oy verdiği siyasi parti için ölecek seviyeye gelmesi, mensubu olduğu tarikat, dernek,vakıf gibi kuruluşların en saçma maddi ve manevi tuzağını kabullenmesi ama aynı olayı başkası yaparsa tuhaf gelmesi, doğru olan konuya inanmayıp yanlışın yanlış olduğunu kabullenmemesi...... Diye uzar gider. ORTADOĞU İNSANI NEDEN BÖYLE????
OKURKEN GÖZYAŞLARINIZ AKACAK AMA OKUYUN...
Kitabı elinize aldığınızda bir çırpıda okunup bitirilecek bir kitap diyorsunuz. Lakin kitabın sayfalarını çevirdikçe beyniniz uyuşuyor ve insanlıktan utanıyorsunuz. Günümüzde giderek artan bu tarikat yapılanmalarının çocuklara verdiği zararlar artık başka bir boyuta erişmiş durumda. İsmail Saymaz'in yine keskin kalemi hakkı korkmadan savunması yine bir hayranlık değeri taşıyor.
Kitapta Aladağ, Ensar Vakfı, Adıyaman'daki iki farklı dava ve Diyarbakır'da meydana gelen yurt olaylarını tarikat ve cemaat içinde kalan çocukları, ailelerin çaresizliğini, o çocukların uğradığı istismarları, tarikat yurtlarında yanarak ölen çocukları kaleme alan gazeteci-yazar Saymaz insanlığımızdan utanmamızı gerektirecek bir araştırma yazısı hazırlamış. İç acıtan sayfalarla dolu kitapta insanlıktan nasibini alamamış insan müsveddeleri var.
Herkesin okuması gereken bir kitap kesinlikle tavsiye ederim...
Her ulvi kişi finalde aynı şeyi ister: Ya seks ya da para
Türkiye'de yaşanmış büyük din tezgahlarını anlatan bir kitap. Kısa ve özlü. Neler gösteriyor?
1. Tezgahı yapanların eğitimsizliğini
2. Tezgaha düşenlerin eğitimsizliğini
3. Öğrenimi olan ama eğitimi olmayanları (Azınlıkta da olsa zokayı yutanlar arasında millet vekili, hakim, öğretmen vb var)
4. Ülkedeki din eğitiminin kepazeliğini
5. Hacı hocadan medet umulmaması gerektiğini.
6. Halkın duble sığır olduğunu
7. Cezaların hediye niteliğinde olduğunu
Bu memlekette Suriye'den gelecek tütsüye 100.000 dolar veren emekli millet vekili var!
İslam'da reankarnasyona inanıp ta ilgili dolandırıcı ve onun yolu için ev arsa satan hakim var!
Bu memlekette affedersiniz penisiyle şifa dağıtan, o şifayı da almak için kuyruğa giren, Allah yolunda s.kildiğine inanan insan var!
Özellikle bu ülkede sohbetlerin, derneklerin, cemaatlerin, türbelerin, tekkelerin, zaviyelerin, medreselerin ne derecede zararlı olduğunu göstermeye çalışmış yazar. Zira bu mecralarda eninde sonunda iş ya paraya gelir ya sekse gelir. Aksine şahit olmadım bu yaşıma kadar. Bu durumu bilen bilir zaten. Bilmeyen eşinizin dostunuzun gözüne gözüne sokmanız gereken bir kitap.
Düşlerinde özgür dünya...
Ali’m, canımın canı, hiç görmediğim, tanımadığım kardeşim!
2013’te doğrudan ve dolaylı devlet terörüne kurban giden gencecik fidan...
Hayalleri yarım kaldı. Düşlerinde kurduğu özgür dünya bizlere emanet kaldı.
***
Dünya görüşünüz ne olursa olsun; hiçbir can, canice katledilecek kadar değersiz değildir. Ne kadar muhafazakar ya da ne kadar milliyetçi olursanız olun, Gezi eylemlerinde gördük ki sen-ben diye bir şey yoktu. Mesele üç beş ağaç meselesi de değildi. Mesele yaşam şekline müdahale edilen, düşüncelerinden ötürü ötekileştirilen, dindar, ateist, milliyetçi, liberal, sağcı, solcu herkesin isyan ateşinin doruğa çıkmasıydı. Türkiye tarihinde hiçbir olay yoktur ki o kadar kozmopolit yapıyı bir arada bulundurmuş olsun...
***
Ali İsmail de diğer herkes gibi isyan ateşine dahil olmak istedi. Ama kimseye zarar vermeden, kırıp dökmeden... O gün yapmak istediği tek şey polis teröründen uzaklaşıp evine gitmekti... Gidemedi... Emri verenler, emri alanlar, siviller, esnaflar Ali İsmail’in yaşama tutunmasına izin vermediler. İnananlar bilir ki Allah’ın verdiği canı ondan başkası alamaz; günahtır. Ama gözü dönmüş caniler ne Allah dinlediler ne kitap dinlediler. Kılıf uydurdular, başkalarını suçladılar, kendileriyle çeliştiler.
***
Sonuçta ne oldu? Kimse hakettiği cezayı almadı. Adalet bizim vicdanımız mıdır yoksa kitapta yazan mıdır bilemiyorum. Öyle de böyle de tecelli etmedi. Bu lanet zihniyetin kurbanı oldu Ali İsmail. Ama Ali İsmailler hiçbir zaman ölmez; beden ölür fikir kalır.
Din halkın afyonudur.
Ne okudum ben şimdi? Yaşanan cinsel ilişkiler ağı, cin, tütsü numaraları , para alışverişleri inanılır gibi değil. Nasıl yahu dedim ortalama bir insan olarak .Üstelik bunun cehaletle açıklanacak tarafı da yok ( gerçi ülkemin eğitiminin ne olduğu da ortada ama ). Hakimler , doktorlar , öğretmenler , yazarlar , milletvekilleri , üniversite mezunları .... Tam olarak ne arıyorlar da tüm bu saçmalıkların içinde olduklarını kavrayamıyorlar ?Bir çifti yolda öpüşürken görünce , mini etek giyinmiş bir kadını görünce ya da LGBTİ bir bireyi görünce dini duyguları sarsılan bu insanlar , eşlerini , kardeşlerini , annelerini hocalarına badeletirken içten içe temel içgüdünün etkisinde mi yapıyorlar bunu , yoksa bu ahlaki çöküntüyü farkedemeden başka bir boyuta mı geçiyorlar? Dini saikler dışında bir insanın bu cemaatlerde yaşanan bir hayatı tercih etmesi en fazla bir ahlaki yozlaşmayla açıklanabilir belki . Yani bir adam veya kadın , kadın-erkek demeden (gönüllü olmak ve çocuk olmamak koşuluyla) istediği ilişkiyi yaşayabilir . (Ahlaki boyutu es geçecek olursak) Ama bunu din adı altında yapmak , tanrıya ulaşma yolu olarak görmek , hapse atılan şeyhe bağlılığını bildirmek ? İlginç ...Evrime ve psikolojiye dair daha çok okuma yapmalıyım . Bir cevabı olmalı ... Saymaz’ın “merdivenaltı” dediği tarikatlerin “sahte” dediği şeyhleri bunları yapıyorsa varın “gerçek tarikatler”i siz düşünün ...
Gazeteci İsmail Saymaz'ın, hem kendi çocukluğundan hatıralar hem de Karadeniz insanı üzerine kurgusal karakterlerle bezeli kısa öyküleri. Zaman zaman gülümseten metinler; ama kayda değer bir edebi kıymeti var mı emin değilim; yazarı popüler olmasa İletişim bu öyküleri basar mıydı, bundan da emin değilim. Yine de bir otobüs yolculuğunda hoş vakit geçirmek için okunabilir...
Atatürk'e dua edeceksiniz..!
Kısa yoldan servet edinme hırsının ve bastırılmış cinsel arzuların dinî inançlar temelinde kışkırtılıp, kullanıldığı bir dünyayı anlatıyor. İsmail Saymaz, altı sahte şeyh vakasını inceliyor ve bu sahte şeyhlerin, şehvet ile servet edinme arzusunun iç içe geçtiği bir dünyada yüzlerce kadın ve erkeğin iradesini teslim aldığını anlatıyor. Bu tarikat, Türkiye’deki otuz tarikat silsilesinin ve bunlara bağlı dört yüz civarında kolun, sekiz yüz civarında medresenin faaliyette olduğu bir ortamda gerçekleşiyor. Çoğu holdinge dönüşen tarikatlar büyük bir ekonomik sektör oluşturuyor ve kayıt dışı ekonomi de gelişiyor. Müritler, çeşitli yöntemlerle ikna edilerek, ağırlıklı olarak ekonomik ve cinsel istismara maruz kalıyorlar.
Tekke ve Zaviyeler Kanunu, 1925'ten bu yana yürürlükte olduğu halde yalnızca Uğur Korunmaz ve Recep Küçük gibi sahte şeyhlere uygulanıyor. Bu kişiler sapkın, ahlaksız ve dolandırıcı ilan edilerek ağır cezalara çarptırılıyor, dergahları mühürleniyor, kurdukları polisiye yöntemlerle cemaatler dağıtılıyor. Oysa "merdivenaltı tasavvuf" diye tanımlanabilecek bu topluluklar, geleneksel tarikat ve cemaatlerin piyasa koşullarındaki dönüşümünün bir sonucudur. 1980'den sonra dini eğitim alanı dışında da faaliyet göstermeye yönelen tarikat ve cemaatler 1990 ve 2000'lerden itibaren dev bir ekonomiye hükmetmeye başladı. Tarikatlar holding, şeyhler CEO, müritler müşteri oldu.Türkiye Cumhuriyeti, laik-demokratik ve hukuk devleti niteliğini korumak; tarikat ve cemaatlerin devleti ele geçirmeye yönelik faaliyetlerini önlemek zorundadır. Yurttaşlar sahte ya da gerçek, bir şeyhin dinsel, cinsel ve ekonomik istismarına karşı korunmalıdır. Türkiye; yurttaşların kerameti kendinden menkul şeyhlere mürit yapılmasına seyirci kalmamalıdır. Aksi takdirde, Cumhuriyet'in özgür insanları, gözlerini yumarak şeyhinden şefaat dileyen bir "mürit-ulus" olarak, rabıtanın karanlığına gömülecektir.