Hakkında
1952′de doğan Oğuz Demiralp, ilk yazı ve çevirilerini 1973 yılından itibaren Yeni Dergi’de ve kuruluşlarında rol oynadığı Yazı, Soyut ve Oluşum dergilerinde yayımladı.Demiralp’in 1980′lerde yazıları Tan, Yazko Edebiyat ve Gergedan dergilerinde yayımlandı.
Demiralp, “özel bir metafizik kurmaya yöneldiği” eleştirel denemelerinde Abdülhak Şinasi Hisar, Oğuz Atay, Yusuf Atılgan,İsmet Özel üzerinde çözümleyici bir yaklaşımla durdu; ilk kitabı “Kutup Noktası:Ahmet Hamdi Tanpınar Üzerine Eleştirel Deneme”de, Tanpınar’ı öznel bir okuma perspektifinden işledi.
Demiralp’in Alman düşünür Walter Benjamin üzerine yazdığı “Tanrı Bakışlı Çocuk: Walter Benjamin Üzerine 49′a Parçalanmış Deneme” 1995′te, “Kör Okur: Sadık Hidayet Üzerine Kör Baykuş Merkezli Okuma Denemesi” ise 2001′de Yapı Kredi Yayınlarından çıktı.
Denemelerini “Okuma Defteri”, “Yazı ve Yalnızlık” ve “Satırlar Arasında Aylaklık” adlı kitaplarda toplayan Demiralp’in “Gönderilmemiş Kartpostal Yazıları” adlı, ziyaret ettiği 49 şehirden izlenimlerini içeren bir kitabı da bulunuyor.
Bir dönem Türkiye’nin Avrupa Birliği Daimi Temsilciliğini yapan Büyükelçi Oğuz Demiralp AB Genel Sekreteri olarak görev yapmaktadır.
Oğuz Demiralp evli ve iki çocuk babasıdır.
Unvan:
Türk Yazar
Doğum:
İstanbul, 22 Ocak 1952
Okurlar
7 okur beğendi.
82 okur okudu.
3 okur okuyor.
91 okur okuyacak.
2 okur yarım bıraktı.
Kitaplar
Kör Okur
8.3/10
444
8/10
Gönderilmemiş Kartpostal Yazıl...
8.3/10
Orhan Bey ve Kitapları
4/10
Kutup Noktası
6.5/10
Arazi Marazi
9/10
Hepinize Etkin Okumalar Dileri...
7/10
Ay ile Yıldız Ayrı Düşünce
10/10
Satırlar Arasında Aylaklık
9/10
Tanrı Bakışlı Çocuk
0/10
Okuya Yaza Geçiyor Ömür, Bitmi...
8/10
Avare Kalemden Yazıntılar
0/10
Sorularla 20. Yüzyıl Edebiyatı...
9/10
Yazı ve Yalnızlık
0/10
Okuma Defteri
0/10
Tanpınar'a Biraz Huzur Verelim
0/10
Sözler ve Alıntılar
“Ah kimselerin vakti yok, durup ince şeyleri anlamaya.”
Sayfa 88Kitabı okudu
Tutsağı olduğum sefaletten kaçıyordum. Sokaklarda belli bir amacım olmaksızın, rasgele yürüyor; para ve şehvet peşinde koşan, o tamahkâr suratlı ayaktakımı arasından rahat, umursamaz geçiyordum. Onları görmeye ihtiyacım yoktu, biri ötekinin kopyasıydı. Hepsi bir ağız, ağza asılı bir avuç bağırsaktan oluşuyor, cinsel organlarında bitiyorlardı.
Bana göre değildi bu dünya; bir avuç yüzsüz, dilenci, bilgiç, kabadayı, vicdansız, açgözlü içindi; onlar için kurulmuştu bu dünya. Yeryüzünün, gökyüzünün güçlülerine avuç açanlar, yaltaklanmasını bilenler için.
İnsanlar doğayı yenerek üstün ama yapay bir uygarlık kurmuşlardır.
Gülün ateşten çemberine girmek isteyen bülbül olur.
İletiler
“Yaralar vardır hayatta, ruhu cüzzam gibi yavaş yavaş ve yalnızlıkta yiyen, kemiren yaralar.
Kimseye anlatılamaz bu dertler, çünkü herkes bunlara nadir ve acayip gözüyle bakarlar. Biri çıkar da bunları söyler ya da yazarsa, insanlar yürürlükteki inançlara ve kendi akıllarına göre hem saygılı, hem de alaycı bir gülüşle dinlerler bunları. Çünkü henüz çaresi de, devası da yok bu dertlerin. Tek ilaç şarap yardımıyla unutmaktır. Afyonun ve uyuşturucu maddelerin sağladığı sahte uykudur. Ama ne yazık ki bu tür devaların da etkisi geçicidir, acıyı kesecekleri yerde çok geçmeden daha da şiddetlendirirler.”
Kör Okur 
Sadık Hidayet 🌾🌼🖋️
Selim’in ilk yanlışı: «Hayatın acemisi». Yaşama yoksulluğumu okuma zenginliğiyle denkleştirmeğe çabalaması boşuna. Ne mühendisliği, ne yazarlığı, giderek ne de sevgi/li/si bir tutamak olabiliyor. «Tutunamayanlar», böylelerinin ardından çok, giderek fazla uzun bir yazıklama. Turgut Özben ise yanlış dala asılmış, iş yaşantısında başarı sağlamak, onu gününün saçma yaşamına katmaktan başka neye yarıyor ki? Dur, doğruya sap, kendine yönel, herşeyi bırakıp gitmek pahasına! Ama, varacağı yeri biliyor mu ki?
Hikmet Benol aynı yolun yolcusu. Adından belli. Oğuz Atay’a «Tutunamayanlar»ı uzatıyor Hikmet’in «Tehlikeli Oyunlar»ını anlatarak, İsa simgeseli billurlaşıyor. Hikmet Benol — Hüsamettin Tambay — Nurhayat Hanım: İşte kutsal üçgen. Hepsi birer … cık: Isacık, Meryemlik, Tanrıcık. Hikmet Benol, imgelemini bir cehennem tiyatrosuna çeviriyor. Adının anlamının tersine doğru kayıyor, hızla. Sevgi’yle yaşarken sevgisiz, Bilge’yle bilgisiz. Parça parça olan bir benlik; toparlanamıyor. Yorgun ve yılgın ruh. Pencereyi açıyor son bir kez. Ölümün kucağına atlıyor. 
Oğuz Demiralp 
Tehlikeli Oyunlar
“sevgi'yle yaşarken sevgisiz, bilge'yle bilgisiz.”
- Tehlikeli Oyunlar Oğuz Demiralp
Yorumlar ve İncelemeler
