Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
Sasa Stanisic
Sasa Stanisic Yorumları ve İncelemeleri
Sasa Stanisic yorumları ve incelemelerini, Sasa Stanisic kitabı hakkındaki okur görüşlerini , Sasa Stanisic puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Aidiyet, vatan, kökler, kimlik ve milliyetle ilgili beni derinden etkileyen, muhteşem bir roman Köken. Öncelikli olarak kişisel bir açıdan ele alıyor meseleyi yazar ve kendi geçmişini oldukça filtresiz ve samimi anlatıyor, öyle ki okurken herkesin kendinden, kendi geçmişinden bir parça bulup duygulanacağını düşünüyorum. Hemen herkes için geçmiş,
Bosna'dan Avrupa'ya bir göç hikayesi bu, içinde anılar, hüzünler, kök salmaya (salamamaya), yabancılaşmaya, uyumsuzluğa, aileye, toplum baskılarına kısacası hayata dair enfes bir metin sunuyor.
Neden bu kadar özel peki? Yazar'ın kendisi Bosna'lı olduğundan dolayı her bölümde ondan bir parça bulmayı mümkün kılıyor. Yani yazarın bizzat kendi anılarını okuyoruz. Yugoslavya'dan Bosna'ya, Bosna'dan Avrupa'ya uzanan Bosnalı bir anne ile Sırp bir babanın çocuğu olan yazarımız kendi geçim sıkıntılarını, yabancılık çekmesini (ki çok çabalar bunun için) ve göçmenlikten kök salmaya dair uzun uzadıya bir metin okutur.
Özellikle son kısım oldukça güzeldi. Eğer sizlerde bu tür otobiyografik tadımda okuma arıyorsanız bence bir şans verebilirsiniz.
#köken #sasastanisic #iletisimyayinlari
Bu kitabın yazım hikayesi aslında yazardan Alman vatandaşlığı için başvuru yaptıgında ondan istenen kendi el yazısıyla yazması gereken bir özgeçmiş. Bunun üzerine müslüman bir anne ve sırp bir babanın oğlu olan Sasa Almanya ya göç hikayesini araştırmaya ve anlatmaya başlıyor. Aslında kökenini araştırıyor. Babannesinin köyüne gitmesi, ananesi, dedeleri, annesi, babası... Hepsi var bu kitapta bir ailenin göç etmek zorunda bırakılması köklerinin farklı topraklarda kalması.. Çok çekmese de kitap akıcıydı
Saša Stanišić'in otobiyografik romanı Köken,2019 yılında yayımlanmış.Epey de ilgi görmüş.
Saša'nın babası Sırp-Ortodoks, annesi ise Bosnalı bir Müslüman.
1992 yılnda, Bosna Savaşı'nın başlamasından kısa süre önce, küçük Saša (14) ve annesi, Almanya'ya göç eder.Babası ise ailesinin diğer fertleri için Višegrad'a
Köken
Yugoslavya'nın dağılma sürecini arka plana alan, doğduğu toprakları ailesiyle terk etmiş ve Almanya'daki bir süre mülteci olarak yaşamış olan yazarın aile kökenlerini araştırırken yaşadıklarını, çocukluk, ilk gençlik ve yetişkinliğe geçiş dönemiyle beraber anlattığı övülüğü kadar güzel bir romanı bitirmiş bulunmaktayım.
Başta büyükbabalar ve büyükanneler olmak üzere aile büyükleri ve dinleri ayrı ama bir araya gelmiş aile olmuş insanların birbirine olan bağlılıkları, vatan, vatandan ayrılık, mülteci yaşamı, kökenine dönme arzusu romanın ana izleklerini oluşturuyor.
Ben severek okudum ve çok beğendim.
Büyük beklentilerle başladım, yarım bırakmamak için oldukça da çaba harcadım ama mümkün olmadı. Belki benlik değildi belki de gerçekten vasattı, yarım bırakıp arkama bakmadan kaçtığım için buna karar veremeyeceğim.
Berbat
Hayatımda okuduğum en mantıksız kitap türü ola bilir. Baya zorlandım, atladım hatta.
Nasıl böyle kitap yazılır anlamış değilim
Sözler ne kadar sayca tekrar tekrar yazılmış böyle alakasız mantıksız, yazar boş kalmış yazayım demiş qaliba. Okumaya başlayan okumasın bence vakit kaybı
Köken - Saša Stanišić
Saša Stanišić Alman vatandaşlığı için başvuru yaptığında ondan el yazısı ile bir özgeçmiş sunması istenir. Basit ve forma uygun kısa cevaplar onu tanımlamaz, yetersiz kalır. Bu başlangıç ile Yugoslavya'dan Bosna'ya, Bosna'dan Avrupa'ya göçen ailesinin yaşadıklarına, anılarına gideriz. Bosnalı bir anne, Sırp bir babanın çocuğu olan yazar ve ailesi geçinmek, uyum sağlamak, yabancılık duygusu çekmemek için uğraşır.
Saša Stanišić’in anıları ayrıntılarla dolu ve kitapta en baskın rol oynayan ve onun üzerinde etkisi çok olan babaanne karakteri.
Göçmenliğe, ait olamamaya, kök salmaya, hafızaya dair güzel bir anlatı. Roman şeklinde değil, otobiyografi gibi ama yazarın da öyle bir açıklaması olmadığı için bu konuda kesin söz söylememiz doğru olmaz.
Farklı coğrafyalara yaptığım farklı bir yolculuktu, farklı bir deneyimdi.
....
.......
#köken #sasastanisic
“Köken” Balkan kökenli bir yazardan okuduğum ilk kitap.
Öncelikle dili oldukça hoşuma gitti ama anlatım tarzı yer yer zorlayıcıydı. Çünkü zaman olarak anın ve geçmişin bir arada olduğu metindi.
Kitabın konusunu aslında kitabımızın yazarının kendi yaşamı oluşturmakta. Peki kitabımızın yazarı niçin bir kitap olarak kaleme alınabilir. Çünkü
Klasik okuma şekline yani bir olay örgüsüne göre okumaya alışık olanlar için biraz zor bir okuma oluyor. Çünkü yazar konuşma havası içinde bir anlatım yapıyor ve konu konuyu açıyor şeklinde ilerliyor. Konuyu aktarırken aklına bir şeyler geldi diyelim hop konu daha başka bir yere kayıyor bu nedenle bu beni zorladı. Ayrıca son kısım ilk defa
Yazarın doğduğu ve 14 yaşına kadar yaşadığı Visegrad’da ailenin son temsilcisi olarak kalan ve otuz yıl önce yazarın ailesinin bıraktığı fiziki koşullarla yaşayamaya devam eden babaannesi rahatsızlanır. Memleketine yaptığı ziyaretler sırasında kişisel aile tarihi üzerine düşünmeye başlayıp kendi köken hesaplaşmasına “ben kimim, nereye aitim?” sorgulamasına giren yazar “Parçalanmış Yugoslavya” tarihini özetleyebilecek tüm tipik karakterleri ayrı ayrı adeta bir albümün sayfalarını çevirircesine hatırlar. Hatırlar diyorum çünkü otobiyografik öğeler barındıran, zaman geçişli romanı bu noktada takip etmek biraz zorlaşıyor. Bu dağınık kurgu ve bence sıkıntılı çevirisinden ötürü duygusunu bana ne kadar geçirip geçiremediğinden emin değilim.
Fakat bir roman kahramanı olarak Saša Stanišić’i çok sevdim. Balkan kültürü bizlere elbette çok uzak değil ama bambaşka acılardan geçmiş; iç savaş, mülteci olma, farklı bir ülkeye adaptasyon sorunları yaşamış bambaşka bir karakteri belki x kuşağının birer temsilcisi olarak yansıtabildiği minik nüanslarla kendime çok yakın buldum. Benim çocukluğumda çok erişilebilir değildi ama yazarın da çok sevdiğini söylediği ve eserin son bölümünde denediği “macera tüneli” tarzına ben de bayılırdım. Yıllardır da karşılaşmamıştım. Kitabın finalini okuyucusuna yazdırması laftan lafa atlamayı çok sevdiğini vurgulayan yazarın okuyucusuna hoş bir süprizi olmuş.
Tamamlanmamışlığın şef yoldaşından savaş hatıraları
İnsanlığın 20yy'daki son günahı Bosna savaşına, Ortodoks Sırp bir babayla Müslüman bir annenin çocuğu gözünden değindiği ve otobiyografik olduğunu arka kapağında gördüğüm için merakla okudum. Zira acı dolu yaşanmışlıkların ardından gelecek için şekillenen hayalgücünü sezebilmekti niyetim.
Küçük Aleksandr'ın Bosna iç savaşı'nda yaşadıkları, ailesiyle Almanya'ya göçü ve sonra ülkeyi hiç terk etmemiş büyükannesini ziyaret etmesi ve geçmişiyle yüzleşmesidir kurgu. Geri dönüşleri bol olan anlatım, ilerledikçe yaşanmış gerçekler bağlamında okura derin izler katıyor. Başlarda Sırp milliyetçilerini betimlerken yapılan, Türk Çingene Pisliği veya şarkılarda geçen Türkleri doğrama sahneleri canımı sıkabilse de; müslüman bir kızla hiç yaşanamamış bir çocukluk aşkının peşinde arayışlar ise eseri heyecanlı kılıyor. Drina'ya atılan katliam cesetleri hüznü arasında, evlerin yaptığı müzikler ile aralarındaki mesafelerin adımca sayıları, uzun yapılacak ve tamir edilecekler listeleri oldukça iyiydi. İdeolojiler ile militarizme yapılan derin eleştiriler de.
Her şey eskisi gibi olana ve aşkını bulana kadar tamamlanmamış resimler yapan küçük bir çocuğun, o resimleri yani geçmişini tamamlamaya çalışması: Tamamlanmamışlığın şef yoldaşından...
Almanya'da yılın kitabı seçilen, Almanya'ya göç eden Bosnalı bir yazarın hayatından kesitler sunan bir kitap. Bilhassa balkanların günümüz toplumsal ve siyasal kırılgan yapısını anlamak adına kesinlikle tavsiye edebiliriz.
Sayfaları çevirdikçe yazarla daha yakından tanışıyor ve hayat hikayesinin içerisinde buluyoruz kendimizi.
Yugoslavya Bosna'sında doğup, iç savaşta kendisi Almanya'ya giden yazarın, kardeşi Fransa'ya kaçıp Tunus'lu bir göçmen ile evlenmiş. Boşnak-Müslüman olan annesi ile Sırp-Hristiyan olan babası, kaçtıkları Amerika'dan emekli olup Hırvatistan'a yerleşmiş.
Bir iç savaşta dağılan yaşantısı üzerinden, balkanların son 50 yılını içeriden ve gündelik olaylar üzerinden anlatıyor yazar. Keyifle ve seri şekilde okunabilir.
Kitaptan bir çıkarımımızda şu oldu;
Yugoslavya'nın dağılması o toplumlarda bir travmaya sebep olmuş. Sanayi, spor, askeri ve daha pek çok alanda büyük bir ülkenin parçası iken, bir anda tespih taneleri gibi dağılıp, küresel bazda etkinliği olmayan küçük devletçikler haline geliyorlar. Kabullenmesi çok zor bir durum değil mi ?