Belki bir sabah giderken cam gibi bir havada, kupkuru, dönüp göreceğim gerçekleştiğini mucizenin:
Ardımda hiçlik, boşluk arkamda,
bir sarhoş korkusuyla.
Sonra bir perdedeki gibi, yerleşecek yerine birden ağaçlar, evler, tepeler, bildik aldanmayla.
Ama çok geç olacak; ve ben, suskun, gideceğim dönüp bakmayan insanlar arasında, sırrımla.