Yakup Kadri Karaosmanoğlu Gönderileri
Yakup Kadri Karaosmanoğlu kitaplarını, Yakup Kadri Karaosmanoğlu sözleri ve alıntılarını, Yakup Kadri Karaosmanoğlu yazarlarını, Yakup Kadri Karaosmanoğlu yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
İnsanın gönlü ne tuhaf! Günün birinde, kavak ağaçları arasından, bir genç kızın gülümsemesi, bir derecik, bir atlayış. Her şey değişiyor. Ortada, biraz önceki adamdan eser
kalmıyor.
Sayfa 45Kitabı okuyor
…nasıl aynı anda hem yara açmayı hem de merhem sürmeyi bilirsiniz?
Sevincin fazlası bir çeşit ıstıraptır.
İnsanın kalbi ne naçiz bir çocuk oyuncağı ve aynı zamanda ne kadar müthiş bir uçurumdur.
Sayfa 192
Türk kadını, hürriyetini dans etmek, tırnaklarını boyamak ve Rue de la Paix'nin kanunlarına esir bir süslü kukla olmak için değil, yeni Türkiye'nin kuruluşunda ve kalkınışında kendisine düşen ciddi ve ağır vazifeyi görmek için isteyecekti, kullanacaktı.
Sayfa 135Kitabı okuyor
Aşk her şeyden evvel hissî bir alışkanlıktır. Gözlerimiz belli bir güzelin yüzüne alışır; muhayyelemiz belli bir hava içinde sarılı kalır; kalbimiz yalnız bir sesin, bir ismin tiryakisi olur ve işte, bunu değiştirmek zorunluğu başgösterince insan kendisini çırılçıplak soyulup evinden sokağa atılmış kimsesiz, avare yaşamaya mahkûm olmuş hisseder.
Sayfa 36
geceleri sabahlara kadar okumayayım da ne yapayım? ben, el ayak çekildikten sonra odamın kapısını sürmeleyip kitaplarımla baş başa kalmak saatini dört gözle beklerim. çünkü, bu ömrümün bütün hazin sergüzeştini ve yaşadığım anın ağır sıkıntısını unuttuğum tek saattir.
Sayfa 21Kitabı okuyor
eleme, kedere hatta sevince bir sınır tayin etmek... bunu, yalnız şehirlerde olur bilirdim. meğer insan, köylerde, dağ başlarında ve mağara kovuklarında da samimi olmak, içinden geldiği kadar gülüp ağlamak hürriyetine sahip değilmiş toplumun görenekleri, kuralları, insanların yarı çıplak yaşadıkları bu köstebek yuvalarında da aynı şiddetle hüküm sürüyormuş.
Sayfa 39Kitabı okuyor
oysa, ben burada hayvanlara insanlardan daha yakınım. onları, tiksinmeden, şefkatle sevmesini biliyorum ve bu sevgim onlara geçebiliyor.
yazıklar olsun, seni sevmesini bilmeyenlere; ey, gamlı ülke!.. seni sevip, senin sessiz dramın içinde gömülüp gitmekten korku çekenlere!.. taşın, toprağın ne bitmez bir sabır ve mukavement hazinesidir!
Sayfa 66Kitabı okuyor
Izdırap çekmeyi severim. Fakat bu ızdırabın sevimli hiçbir tarafı yok; çünkü bu bir felaketin mahsulü değil. Bu rezil olmuş bir adamın ızdırabıdır.
Sayfa 106 - İletişim yayınlarıKitabı okuyor