Tek kelime ile bayıldım.
Büyük Defter - Kanıt - Üçüncü Yalan ile beni etkileyen, diğer kitaplarının da tercüme edilmesini dört gözle beklediğim bir yazardı Kristof. 
Önemi Yok ve 
Okumaz Yazmaz en yeni kitapları.
Okumaz Yazmaz, yazarın tek otobiyografik metni. Aslında tarihsel bir anlatı. Hem kendi tarihi hem de çevresinin. Anlatı, yazarın çocukluk çağlarından anne olduğu zamanlar arasında ilerliyor. Çocukluk çağları aklıma Szabo’dan 
Abigail’i getirdi. İkisi de Macaristan doğumlu. Yetiştirme yurdunda büyüyen, kimsesiz kız çocukları..
Macar asıllı olduğu için savaştan oldukça etkilenen, yerinden ve yurdundan olan, aile parçalanması yaşayan bir kadın aslında. Yatılı okullarda büyüyen, kendi anlatımıyla da “beyinleri yanlışlarla yıkanan” çocuklardan biri. Alman ve Sovyet yıkımlarını oldukça anlamlı şekilde eleştiriyor. Savaş karşıtı bir yazar. Yaşadığı dönemde de Sovyet karşıtı. Kendi yaşamıyla tarihsel gerçekleri harmanlayarak bir anlatım sergiliyor bu eserinde de.
En belirgin yazım özelliklerinden biri isi kısa ve çarpıcı cümleleri ve bölüm başlıkları olması. Dahiyene bir yazar. Ne yazsa merakla ve iştahla okurmuşum.
Acıyı, duyguları, bir kokuyu bile derinlerde hissettiren nadir yazarlardan bence.
Yakın bir zamanda tekrar okumak bile istiyorum. Kesinlikle şans verilmeli.
Yazarak yaşayan bir yazar olduğunu da söylüyor en sonda. Tezer Özlü’yü anımsattı bana. “Yeryüzüne Dayanabilmek İçin”
Keşke çok daha fazla yazıp ayrılsaymış hayattan. Bence anlatacak daha çok şeyi vardı.
