"Der Tolle Mench" [Kaçık Adam]
Genç Hegel "Glauben und Wissen" [inanç ile Bilgi] (1802) adlı yazısının sonunda "Yeni çağın dininin dayandığı duygu şudur; Tanrı öldü..." diye yazar. Hegel'in sözü,
Nietzsche'ninkinden farklı bir şey düşünür. Bununla birlikte ikisi arasında, kendini bütün metafiziğin özünde gizleyen, özlü
bir bağ bulunur. Paskal'ın
Sayfa 17Kitabı okudu
Unutulmuş Diyârlar-Forgotten Realms Etkinliği :))
Yalçın Kayalıklar
Dört yoldaş, kendileriyle Luskan arasına ellerinden geldiğince mesafe koyarak Mirar nehrinin kıyısı boyunca ilerlerken Drizzt başı çekiyordu. Birçok saattir uyumuyor olsalar da, Yelkenlerin Şehri'nde karşılaştıkları hadiseler damarlarında bir adrenalin patlamasına yol açmıştı ve hiçbiri bitkin düşmemişti.
O gece havada
Sayfa 60 - ARKA BAHÇE YAYINCILIKKitabı okudu
Küçük Prens uykuya dalınca onu kollarıma alarak yola çıktım. Duygulanmış, coşmuştum. Kollarımda sırça bir hazine taşıyordum sanki. Sanki yeryüzünde ondan daha kolay örselenebilen bir nesne yoktu. Ay ışığında o solgun alna, o yumulu gözlere, rüzgârda uçuşan o saçlara bakıyor, kendi kendime diyordum ki “Bu gördüğüm sadece kabuğu. İçinde gizlenen, gözle görülemez...”
Insan varoluşunun temelde geçici oluşunu aklında tutan logoterapi, kötümser değil, eylemcidir. Bu noktayı bir benzetmeyle dile getirecek olursak: Karamsar kişi, her gün bir sayfasını kopardığı duvar takviminin geçen her günle biraz daha inceldigini, korku ve hüzünle gözleyen insana benzer. Öte yandan yaşamın sorumluluklarına etkin bir şekilde saldıran insan, her gün takviminden bir yaprak koparan, ancak bunların arkalarına birkaç günlük not aldıktan sonra öncekilerle birlikte düzenli ve özenli bir şekilde dosyalayıp saklayan bir insana benzer. Bu notlarda oluşan zenginliği, dolu dolu yaşamı, gurur ve sevinçle düşünebilir. Yaşlandığını farketmesinin ne önemi olabilir?
Sayfa 136Kitabı okudu
Süptil dünyada yaşam
Süptil dünyada haset dolu düşüncelerinizi sözde iyilik maskeleri altına gizleyen bencilin teki olamazsınız. Fiziksel dünyada hırslarınızı maskeleyebilir, belki sapkın ve sahtekar yüzünüzü en dürüst, en kibar görüntülerle değiştirebilirsiniz ancak bu dünyada bunu yapamazsınız; içsel karakteriniz mutlaka dış görünüşünüze yansıyacaktır. İnsan özünde neyse, görünüşte de odur; ruhu asilse güzelliğiyle kamaştırır, çirkinse içi dışına yansır.
Süptil dünyada her bir dürtü, dış görünüşte anında değişiklik yaratır. Hayvani itkiler süptil bedeni hayvani şekle sokar. En inanılmaz olanı da, kişinin bu değişikliği hiçbir şekilde görememesidir.
Böyle bir kader olasılığını dikkate alınca, daha vaktin varken kendi görünüşün hakkında biraz düşünmen gerekmiyor mu? Henüz fiziksel dünyada yaşarken, süptil dünyada rahat edeceğin bir şekilde düşünmeyi ve hissetmeyi öğrenemez misin? Eğer insan düşüncelerinin niteliğinden eminse, hiç bir şey için endişe etmesi gerekmez; görünüşü muhtemelen harika olacaktır.
Sayfa 88Kitabı okudu
