Yusuf Atılgan-Anayurt Oteli
•
#alıntı
“Karanlıktı; yağmur yağıyordu. Olanaklardan birini seçeli, kararını vereli uykuları daha bir rahattı; geçen hafta olduğu gibi uyanır uyanmaz yüreğine, kafasına çöken o ağırlık yoktu artık.”
•
•
“Ne oldu ? Yapmayı unuttuğu bir şeyi mi anımsadı birden? Ya da yeryüzünde tek gerçek değerin kendisine verilmiş bu olağanüstü yaşam armağanını korumak, her şeye karşın sağ kalmak, direnmek olduğunu mu anladı giderayak? Yoksa bilinçsiz canlı etin ölüme kendiliğinden bir tepkisi miydi bu?”
•
️
Genelde aynı insanlar dönüp dolaşıp kalıyordu otelde. Bir kadın, bir adam ya da o ucuz orospu.. Hep farklı sorularla aranan bir yaşam parçası.. Oda var mı ? Bir kişilik yer istiyorum, bize kalacak oda lazım, boş yeriniz var mı..? Her birinin farklı bir hikayesi vardı. Yaşanmışlıkları, yaşamak zorunda bırakıldıkları şeyler kimi zaman.. Otelle ilgilenen adam hepsini gözlemliyordu. Çıkardıkları seslerden kimi zaman kim olduklarını anlıyordu ya da ne yaptıklarını.. Garip hikayelerini anlatıyor, kendiyle garip bir şekilde bağdaştırıyordu.. Peki kolay mıydı bir oteli yönetmek ? Ya da kimse sormuş muydu ona bu işi yapmak istiyor musun diye ? Dedesinden kalma bu oteli istiyor muydu ? Hayatını bağlı olmak zorunda olduğu bu otelde o insanlar üzerine kurup yaşamak, olabilecek en iyi seçenek belki de..
•
Etkileyici bir konuya ve anlatıma sahip eser. Ve yazarın okuduğum ilk kitabı. Çok beğendim. Anlatım ustalığı öyle ki bir sayfa boyunca tek bir dev cümle kurduğu yerler vardı mesela bunu her yazar yapamaz. Kesinlikle tavsiye ederim, keyifli okumalar ️
Anayurt Oteli 
Yusuf Atılgan
