"Özgür insan" demek beklentisiz yaşamak demekti, ihtiyaçlarını kendi çabası ve aklıyla yerine getirmekti, kalabalakların sahte senaryolarına inanmamaktı.
Sor kendine, yüksek sesle, belki içinden.
Özgür müsün?
Sayfa 24Kitabı okudu
"Söyleyeceğimiz en önemli şeyi yüksek sesle duyurmayız her zaman."
Doğru yaşamak onun için şu anlama geliyordu: Güçlü yaşamak ve her şeyi yaşamak, iyiyi ve kötüyü, her ikisini birden yaşamak ve her ikisini de en güçlü, en sarhoş edici biçiminde yaşamak. Bu yüzden Dostoyevski hiçbir zaman bir norm aramadı, o her zaman sadece bolluğun peşindeydi. Yanı başında Tolstoy eserinin orta yerinde tedirgin bir şekilde ayağa kalkıyor, duruyor, sanatı bırakıyor ve ne iyi, ne kötü, doğru mu yaşıyorum yanlış mı diye hayat boyu kendine acı çektiriyordu. Bundan ötürü Tolstoy’un hayatı didaktiktir, bir okul kitabı, bir risaledir; Dostoyevski’ninki ise bir sanat eseri, bir trajedi, bir kaderdir. O amaca yönelik, bilinçli eylem yapmaz, kendi kendine sınamaz, sadece güçlendirir. Tolstoy bütün ölümcül günahlarından ötürü kendini suçlamıştır, yüksek sesle ve bütün toplumun önünde. Dostoyevski ise susar, ama onun suskunluğu Tolstoy’un bütün suçlamalarından daha fazla Sodom’u anlatır. Dostoyevski kendini yargılamak, değiştirmek, iyileştirmek istemiyor, tek bir şey istiyor: Kendini güçlendirmek.
Sayfa 123 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, e-kitapKitabı okudu
Bana sorarsanız eğer, bu hayata ne yapmaya geldin diye, size şunu söyleyeceğim:
"Ben bu hayata, sonuna kadar yüksek sesle yaşamak için geldim."
Şu duyguyu belki milyon kez yaşamak....
Fakat, yüksek sesle okuyunca, bu yazıları beğenmedi;
oğlak yayınları pdfKitabı okudu
Dedin yaşamak yüksek sesle ve ölmek sessizce.
Sayfa 455Kitabı okudu
