Bir hikayem olsun istiyorum
İçinde sadece sen ol diliyorum
Hani sesinde huzur bulduğun
Gülüşünde aşka tutulduğun
Gözlerinde esir kaldığın
O tebessümünde mutluluğa daldığın
Bir sen ol diliyorum
Bu hikayeyi tamamlar mısın
Elimi uzatsam tutar mısın
Yüreğinde bana bir yer açar mısın
Nefesime nefesini katar mısın
Benim gibi sende aşkla bakar mısın
Söyle şimdi benimle var mısın…
(ÖNER AKÇA)
Bugün radyoterapimin yirmi beşinci, kemoterapimin ise beşinci günü. Bir kaç ay önce boğulurcasına öksürük nöbetleri sonrasında gittiğim dahiliye uzmanı, onkoloji servisine yönlendirdiği zaman anlamıştım bir şeylerin ters gittiğini.
"Akciğer kanserisiniz" dedi doktorum. Üzüldüm, "tahliller, tetkiklerde başka organlara yayılmamış,
İyileşmek
“Kimde vicdan varsa, o acı çekecektir” diyor Dostoyevski, ben de ekleme yapmak isterim:
Vicdanı olanların çektiği acılar vicdansızları mutlaka yenecektir.
Sadece kendine yaşayıp etrafına gözlerini kapatan, kazanmak uğruna yüreğini mühürlemiş kimse için sonsuz bir mutluluktan, rahat bir vicdandan söz edemezsin çünkü. Yenilgi burada başlar.
İnsan, yüreğini insana açtıkça çiçek açar. Yüreğindeki misafirler kadar ev huzuru bulabilir içinde.
İçinde insan olmayan yürek çoraktır. O yüreğin sahibi her şeye sahip olabilir ama bir ömür boyunca bir tek çiçek yeşertemez yüreğinde.
Asıl yenilgi budur.
Sipariş vermek için: dr.com.tr/kitap/iyilesmek...
Bazen Paris’te,bazen İngiltere
Bazen Afganistan’da,bazen küçük bir köyde
Bazen küçük bir çocuğun kederinde
Bazen bir kadının yüreğinde
Bazende bir annenin sonsuz sevgisinde
Kitaplar var oldukça
Ben hep var olacağım..✍️
Kadın Ve Şiddet...Bu ikili asla yan yana gelmemeli değil mi? Bozuk düzenin içerisinde kaybolup giden İsimsiz Kadınlar...Onların bir isimleri, bir cisimleri, bir kimlikleri yok. Kocasının dayağına, anne babasının zulmüne, toplum ve çevre baskısına maruz kalan mağdur kadınlar. Onlar birer anne, birer eş ve yuvayı yapan dişi kuşlar. Özellikle buradan
Kasvetli bir Ankara sabahına uyanıyorum. Hava, gerçekten soğuğu sevebilen benim gibi insanlar için huzur verici görünüyor. Bu güzel pazar gününe onlarca aktivite sığdırabilirdim, bir sürü plan yapabilirdim ama haftalardır tek düşündüğüm şey ‘’pazar günü Hakan Günday okuyacağım’’ düşüncesi koca bir günümü ayırmak için aslında güzel bir sebep.
Vurgun yedim gidince
Yüreğime çizdim resmini
Sana doyamadan ,sana dayanamadan
Ben böyle bitsin istemezdim BABAM.
Her şey Yaradandan.
Bir gül dalıydım,can evimden koparıldım.
Evimizin direği,yüreğimizin güneşiydin.
Göçüp gittin bu diyardan.
Gözümün nuru Babacığım.
Şimdi bayramlarda kimin elini öperim.
Kime BABA derim,
Kim ağladığımda saçımı okşayacak.
Senin gibi içten " kızım benim " diyecek.
Bu kızın seni ölene kadar
Yüreğinde YAŞATACAK.
Sen her zaman demezmiydin;
" İnsanlar yüreklerde yaşadığı sürece varolurlar"
İşte sende öyle varolacaksın.
Sen dönemesende,ben yanına bir gün gelicem.
Bekle beni BABAM.....