Hep bir burukluk vardı yüreğinde.
Sayfa 65
Nerde o kız küçük ince güzel
Nerde içi içine sığmayan
Bir unuttum ellerini yüzünü
Ne yüreğinde sevda
Ne durur bana karşı
Sayfa 14Kitabı okuyor
Yüreğinde tüm sevda
Yüreğin bana karşı
Sayfa 13Kitabı okuyor
"...Belli belirsiz olmasına, çok uzaklardan gelmesine ve zar zor duyulmasına rağmen, yankılanan o seslerde, yüreğini kıpır kıpır eden bir şeyler vardı. Umutların yanı sıra şüpheler de kanat çırpıyordu yüreğinde; umudu, henüz tatmadığı bir sevgiye dairdi, şüpheleriyse, yaşamaya devam edemeyip bu yeni mutluluğun tadını çıkaramamaya dairdi; bu umut ve şüpheler göğsünü ikiye bölüyordu sanki. Yankılanan seslerin arasında, genç yaşında, vakitsiz girdiği mezarına yaklaşan ayak seslerini de duyuyordu..."
"Kafasında ve yüreğinde bir boşluğun ağırlığını duyumsuyordu."
Sayfa 43
Selahaddin Eyyubi 11 Mayıs 1181 tarihinde Kahire’den ayrıldı….. Kasideler okunuyor, marşlar söyleniyordu. Aniden, kulak tırmalamayan bir ses o zarif sözlerin ahengini bozdu.”Keyfini sür” diye haykırdı, Arap şairin şiirinin mısrasında. Yayla papatyalarının kokusunu iyice çek içine, Bu geceden sonra bir daha papatya görmeyeceksin. Bütün doğulular gibi uğursuz alametlere karşı hassa olan Selahaddin Eyyubi bu sözlere sinirlendi ve yüreğinde kocaman bir ağırlıkla Mısırdan ayrıldı. Kehanet niteliği taşıyan o mısralar yanılmamıştı. Mısır’da artık ona papatya yoktu Kahire’yi bir daha göremedi.
Sayfa 165Kitabı okuyor
Yine de insan yüreğinde sönen en son şey
umut.
Sayfa 45 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Dizilere dökmek istediği pek çok ruh hali ve izlenim vardı. Yüreğinde hissediyordu. Şair ruhlu olup olmadığını ölçüp tartmaya çalıştı.
Artık dünyanın bütün acılarını yüreğinde duyuyor ve yaşamı Kütüphanesini dolduran kitaplardaki gibi değil, bütün gerçekliğiyle görebiliyordu.
Sayfa 169 - ÜBLKitabı okuyor
“Kapanmaz yağmurun açtığı yaralar çocuklarda” diyor İsmet Özel, babaların gidişinin açtığı yara da kız çocuklarının yüreğinde şifa bulmaz.
"Ne güzel gülüyorsun.Oysa çok gülenlerin yüreğinde keskin bir acı saklıdır..."
"Uğraşacak meşgalesi olanlar için yaş ilerledikçe yıllar daha hızlı geçiyormuş gibi gelir; ama yüreğinde dert taşıyanlara göre gün gelir, asra bedel olur."
Yüreğinde alev alev yanan ateş, yanaklarının esmerleşmiş pembesine yansımıştı.
Yüreğinde yaşamıştı derinlikli
Sevinçleri, tutkuları ve acıları.
...
İnsanlar için yaratılmamıştı.
Sayfa 152Kitabı okuyor
