Dünya kurulduğundan bu yana güzel dünya savaştadır, kötü dünyaya karşı, çirkin dünyaya karşı. Her gün başka bir gün doğuyor, her gün yeni yıldızlar döşeniyor gökyüzüne, diyordu Dursun Dede. Her doğan gün, sabah yeni çiçekler açıyor, dünkünden daha güzel , diyordu Dursun Dede, yeni bebekler doğuyor, her gün, her gün yeniden eskisinden daha sağlıklı. Dünya her gün, her gün, her gün güneş doğarken deri değiştiriyor, yepyeni terütaze oluyor. İnsan, her insan, eğer insansa, her gün, gün tanyerleri ışırken yeniden doğuyor. Toprağa düşen her tohum, toprağı yaran her filiz yenidir. Gökyüzü her ışıyışında yeniden kuruluyor, dünya yeniden kuruluyor her tan atışında, tohum yepyeni uçuyor, su yepyeni akıyor, ışık yepyeni akıyor. İnsan yüreği yepyeni yepyeni atıyor. Çiçek sevgiye duruyor, yürek sevgiye duruyor, şırlayıp gülen ışık sevgiye duruyor. Ölüm yok, diyordu Dursun Dede… İnsana ölüm yok. İnsan muhabbete, insan sevgiye doğuyor. İnsan sevgiye doğmuyorsa insan olamazdı, o zaman ölürdü işte… İnsan insana doğuyor.
Sayfa 145Kitabı okudu
Bu çocuk böylesine baş kaldırırsa, ya ötekilerde azıcık yürek olsa, insanlık olsa ne yapar demezler mi? İşte böyle güzelim Kamer Ana. İnsan olmak başka iş, insanlık başka iş."
Gene yürümeye başladı. "İnsan olmak... İnsan olmak... İnsan olmak," diyor, yürüyordu. "İnsan olmak, Kamer Ana, insan olmak... Bak bir ayağım çukurda. En çok, en çok daha on yıl yaşarım. Sonra üfürüverirler, can kuşu kafesten uçar gider. İnsan olmak Kamer Ana, insan olmak. Her işin başı bu. Korkudur insanı alçaltan, insanlıktan çıkaran. Bunu bilirim, bunu söylerim."
İlkbahar bir bayram, bir uyanış, bir mucize, bir çılgınlık, olamayacak gibi duran bir şeyin oluşu, ilkbahar şu, ilkbahar bu... Kuş, papatya, gelincik, çayır, çimen, ağaç, çiçek, mimoza, zakkum, su sesi, hindiba, Çingene, kuzu... Klasik ilkbaharların içinde hepsinin, hatta sülüğün bile yeri vardır. unuttuklarım da çoktur a, en mühimi nisan, mayıs güneşi.
Yaşı kırkı aşmış bir adamın mevsimler içinde ilkbaharı biraz üzüntüyle duymamasına imkan yoktur. Eski çılgınlıklar nerede? Nerede o, birdenbire bir genç kız elinden, bir genç kız rüzgarından sararma, o yürek çarpıntısı? Şu ömrü mevsimlere benzetenler iyi etmişler doğrusu. Herkesin bir ilkbaharı, bir yazı, güzü, kışı oluyor işte. İnsanın ilkbaharı, öteki hayvanlara bakarsak geç başlıyor. Bir at bir yaşında, hadi hadi iki yaşında ilkbaharındadır. Bir kuzu altı ayda koç olur. Ama insanoğlu ilkbaharını yirmisinden önce pek idrak edemez. Yirmiden evvel idrak edilen ilkbahar, bir yalancı ilkbahardır.
BAHANE
Deniz kenarında uyumak için tulumum yok, tulumum olsa da bende o yürek yok. Aylardan belki Temmuz olsaydı, yanımda senin gibi sıkı bir dost ve iki taşın arasında közde pişen bir cezve kahve, birde şöyle sert bir sigara, ilaveten gökyüzünde ay, ama yusyuvarlak bir ay, dolunay; göğe asılı bir şekilde parlayan bir küre, işte o zaman cesaret eder de deniz kenarında uyurdum. Lakin dalgaların türküsü de yetmez bana, bir de ateş böceği ritim tutmalı, rüzgârda ıslık çalmalı, başımın üstünde birkaç martı çığlık atmalı ve Ay’ın suda yansıması, yakamoz da orada yanı başımda olmalı… Temmuz ayında Ağustos sıcağı, közde bir kahve, dudağımda bir de sigara ve yanımda senin gibi sıkı bir dost… Ehh arada bir de yıldız kayarsa sevgiliye göz kırpar gibi, yüzümüzde de bir gülümseme olursa tüm insanlara nispet yapar gibi, işte o zaman deniz kenarında uyumamak için bir bahane bulamam ki...
(ihtiyar - geçici insan masalları)
bir yıldız kaysın istedim
bütün kötü düşüncelerim aksın diye peşinden
çünkü düşüncelerimin yeri yok
hiç bir zihniyette.
ne bileyim ben
böyle bir şeydi herhalde
hayat
biraz kekre
Bazen gün sadece başlıyor. Olmasını istediklerinizin yanınızda olamayacağını sarılıp mis kokusunu hissedemeyeceğinizi bildiğiniz halde çok büyük bir özlem duygusuyla. Ve işte o anda yürek seslenir '' ben senim , sen bensin,hep benimlesin''
Ne dersiniz? Bir mucize yaklaşır ve belki gelip hayatımıza yapışır. Bize bu sevgiyi sonsuz yaşatanlara minnet duyup , sevgiyle anacağımız bir güne günaydın 1k...
