Sevgili Günün Sonunda Üzerime Yakışan Mutsuzluk
Bu sabah;
Bakkal Mehmet amca veresiye defterini açtı
Karşıdaki kasap kepenkleri kaldırdı
Berber Hayrettin havluları çıkardı
Manav İsmail tezgahın tozunu aldı.
Çöpçü kaldırımı süpürdü
Postacıcaddeye yürüdü
Şoför Yusuf kaputu açtı
Ben mi
Biraz daha öldüm
Aşktan başka her şeyin boş olduğunu düşünüp hayata sarılarak bundan alınabildiği kadar zevk ve mutluluk almak hırs ve ateşiyle hayatının izin vereceği kadar yaşamak ihtiyacı ile coşku dolu yürüdü.
bahar ölüm ve siz
Ne kadar da kolay ölüverdiniz öyle Allah aşkına. Oysa sizi bir gören bir de görmeyen pişmanken, hiç ölmeyecek gibi duruyordunuz.
Şimdi, hiç ölmeyeceğinize iman etmişlerin yanılgısıyla, yorgun dalganın kumsalda tembel tembel dinlenmesine bakar gibi bakıyorum suyun yüzünün bana gösterdiğine.
Hiç ölmeyeceğinize her uydum akıllıyı inandırmanız
Ruhlarımız o kadar sıkı bir beraberlikle yürüdü, birbirini onkadar coşkun bir sevgiyle seyretti ve en mahrem taraflarına kadar birbirine öyle açıldılar ki ben onun ruhunu benimki kadar tanımakla kalmıyor, kendimden çok ona güvenecek hale geliyordum.
Sayfa 26 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Bulmak...
Bir an kayboldun gibi yaşadım kıyameti
Yoruldun ama buldun ey kalbim emaneti
Yeniden su yürüdü dalıma yaprağıma
Bir bakışın can verdi kurumuş toprağıma
Çiçeğe durdu kalbim içtim parmaklarından
Göz çeşmem suya erdi sevda kaynaklarından
Sayfa 207 - İzKitabı okudu
Seni andım bu gece
Bir çay buğusu, bir deniz kıyısı
Ve hasretin ince sızısı göğsüme yürüdü
(iyi geceler) :))