Narsistik bir danışanla ilk kez karşı karşıya kalışımda aile arabuluculuğuna yönelik bir kurumda stajyer olarak çalışıyordum. Buradaki işim boşanma sürecindeki çiftlerle görüşmeler gerçekleştirmek, çocuk velayeti ve ziyaretleri konusundaki anlaşmazlıkların çözümü konusunda yardımcı olmaktı. En hafif benzetme ile kayalığın tepesinden buz gibi suya
Sayfa 20
Sokak fenerlerini düşünürken gökyüzüne baktım. Koyu karanlıktı, ama öbek öbek bulutların arasından dipsiz kara lekecikleri açıkça seçebiliyordum. Birden bu lekelerin birinde küçücük bir yıldız fark ettim ve dikkatle incelemeye başladım. İzlerken birden bir düşünce geldi aklıma: Evet, bu gece kendimi öldürecektim. Daha iki ay önceden aklıma
papatya adası
Seninseyemezsin çocuk. Sevgi, hoşgörü, özveri bolca konmuşsa hamuruna ve sen yirmi küsur yıl böyle pişmişsen, olmak istediğin bu kişiyi seninseyemezsin. Değişmeye karar verdiğimde sen yaşlardaydım. Beni de bezdirmişti insanlar. Tek çıkar yolun oyunu onların kurallarıyla oynamak olduğuna inanmıştım. Başlangıçta zorlandıysam da, sonunda kaskatı bir maske takabildim yüzüme. Ne var ki, içimdeki benle yüzümdeki maske hâlâ iki yabancı.
Tuttuğum yas bir yabancı olduğumu unutturmuyor sözün mührünü bilenlere.
Sayfa 16Kitabı okudu
bugün günlerden soğuk. içimin titremesine karşın hiçbir şey isteyemez oldum. birazcık başımı kaldırsam birkaç gecenin anıları dizilir gözlerime. hani şu sokak lambası. sesimin kırgınlığı. İnsansız sokaklarda taşıramadığım hıçkırıklarım. attığım onlarca adım ve bana yabancı gelen sesler. şimdi. şimdi çıt çıkmıyor, müphem. sokaklara uydum, sessizim,
Yüzümdeki Sürgün
Yoldayım bu kadar karanlık nasıl doldu gövdeme
Burçlara bakarak gidemem hava bulutlu
İhtimal bir suç gibi yakışır ayaklarıma
Uzun gecelere benzeyen arkadaşlar yok artık
Vesikalık bakışlar selamlıyor birbirimizi
Yabancı demek çokça acı gelse de
Acıyarak yabancıyız artık dünyaya bile
Sabır gelip takılıyor boğazıma bu iyi
Artık ne kılıcım var elimde
Zaman
Günlerdir aynadan gözlerimi kaçırıyorum.En son baktığımda karşılaştığım kişi ben değil, bir benzerimdi. Boynuma doğru inen beyaz şeritler, bir önceki yıldan daha belirgin daha istilacı görünüyordu. Bir o kadar da dikelek olan yeniyetmeler, bütün uğraşlarıma rağmen bir türlü yatışmıyordu. Hepsini tek tek koparmak istesem de kopardıkça çoğalır bilgisi beni durdurdu. Oysa sayılarının daha da artması oraya aitmiş gibi görünmelerini sağlayabilirdi. Bense zamana bırakıp yabancı ot gibi kalmalarına müsade ettim.
Bu tatsız duruma rağmen yine de gülümsedim. Yüzümdeki ilk gördüğüm ifadeyi bed bulup onun zihnimdeki etkisini silmek için mi, yoksa komik bulduğum için mi bilmiyorum ama bunu her aynaya baktığımda yapıyorum. Kendimi gülerken izlemek iyi hissettiriyordur belki de ya da gülmek bana yakışıyor mu diye bir bakıveriyorumdur. Yalnız değilsin mesajı da mümkün... Nedenini bilecek kadar özümü tanımıyorum.
İşte kendime bir gül(ü)vermişken, gözlerimin yanındaki çizgileri gördüm. Ne zamandır oradalar, bu kadar yoğun muydu, eğer öyleyse neden şimdi fark ediyordum? Gerçi ne zaman ve nasıl olduğunun ne önemi var, sonuçta artık oradalar.
Simetrik duruyorlardı yüzümde. Yalnız sol taraf daha belirgindi. Bilememişim biraz da gamzeme doğru gülmeyi.Sık sık sol'a doğru gülümsemişim ya da sol gülümsetmiş beni demek ki. Çizgilerin her biri farklı yönleri gösterse de varılacak yer malûm. Yaşlanma denen kuraklık... Ben gittikçe artık o da yerinde durmuyor üstüme üstüme geliyor. Zamanın yan etkilerine karşı yapacağım bir şey yok ama bundan böyle aynada her gülümseyişimin sebebini biliyor olacağım.
B.Aşık
... Yüzümdeki fondöten yerini parmak izlerine bırakırken tavan lambasını açtım ve yanan gözlerle Ediz'e baktım. Bakışları önce gözlerimi, sonra yanağımı buldu ve o birkaç saniye asırlara dönüştü. O iki kalp atışlık zaman dilimi bana çok uzun geldi.
Tekerleklerin çığlık attığını su altından duyuyormuş gibi hissettim ...
Ne var ki, içimdeki benle yüzümdeki maske hala iki yabancı.
Sayfa 13 - Papatya AdasıKitabı okudu
İçimdeki benle yüzümdeki maske hâlâ iki yabancı.
SON DANS -1
O eve hiç gitmek istemiyordum. Yine de ayaklarım sürüklüyordu beni. Yol boyunca öylesine değişik duygularla yürüdüm ki. Sanki bir şey olsun, bir şey olsun da beni yolumdan alıkoysun istedim.
Zaten bir süredir kendimi hiç iyi hissetmiyorum. Yorgunum. Hiçbir yere sığamıyorum. Bir boşluktayım sanki. Boğulduğumu, nefes alamadığımı