s
@zeytinvenar
ᶰᵒ ᵖᵃˢᵗ ᶰᵒ ᶠᵘᵗᵘʳᵉ ᵒᶰˡʸ ᵗᵒᵈᵃʸ
40 okur puanı
Kasım 2019 tarihinde katıldı
Koca bir kayıt deposu, büyük bir bilinç, seyir halinde bir izleyendi. O an farkındalık bana şunu fısıldadı: O bendim ancak sadece Ece değildim, Ece ve Ece’nin bile hatırlamadığı her şeydim. Ve Ece bu dünyada rolünü oynayan ama en derininde onun varlığını bilen, varlığını bildiği için de dünyada yaşadığını sandığı deneyimleri yüzeyinde tutan, bazen de rolüne kendini kaptırandı. Hiçbir duygu gerçek anlamda içime işlemiyordu. Çünkü içimde o vardı. Gerçek olan!
Her şeyi gören göz ve kendi gözünden bakan göz! İki gözlemci! Ve her ikisininde bakış açısı farklı. Dışarıdan anıyı gözlemlerken, daha çok izleyen gibiyken,kendi gözümden görmeye başladığım anda anıyı yaşayana dönüşmüştüm.
Hayalime iman ettim
Bizler bilgiyle doğarken, zamanla nasıl oluyor da bu gerçeği unutabiliyorduk ? Hangi durum ve yaşta perdeler kalınlaşıyor, bizi yolumuzu bulmakta zorlandığımız bir karanlığa sürüklüyordu?
Sayfa 14
Okur Takip Önerileri
YERLEŞTİRME
Karla beni mabet okulumun içine götürdü. Büyük bir kütüphane görüyorum. Küçük topluluklar ses çıkarmadan konuşuyorlar… nasalarda. Öyle ağırbaşlı… sıcak… ve çok tanıdık olduğum güvenlik hissi veren bir ortam ki.
Sayfa 121 - -Vaka 16-Kitabı okudu
"Gökyüzü hiçbir yerde, kalbini Allah'a açan insanın üstünde olduğu kadar berrak değildir."
Kim yaşamının kalıntıları üzerinde uçup gitmekte olan olan anlamın peşine düştü ? Saçma görünen şeylere katlandı, kaçıkça görünen şeyleri yaşadı ? O en son çılgınca karmaşa içinde bile vahyi ilahi ve Tanrı yakınlığını bulacağı umudunu kim gizlice barındırdı içinde ? Bozkırkurdu
Sihirli tiyatro herkes giremez herkes için değil.
Dünyanın anlamını bilmeden dünyada yaşamak, büyük bir kütüphanede kitaplara dokunmadan dolaşmaya benzer.
Bedenini severek bağlanma hatasına düşenler ölüme ait şeyleri hissederek ve onlardan acı duyarak karanlıkta dolaştı, fakat bedenin ruhun tabutundan başka bir şey olmadığını kavrayanlar ölümsüzlüğe yükseldi.
Sokrates bedenden önce var olan ruhun bedene girmeden önce bütün bilgiye sahip olduğunu savunur. Ona göre felsefe, gerçek mutluluğa giden yoldur ve iki amacı vardır:
1- Tanrı'yı tefekkür etmek
2- Ruhu maddi bedenden kurtarmak
Ne olursa olsun, kime olursa olsun herhangi bir şeyi açıklamanın korkunç yararsızlığı karşısında durakaldım.
" Habire kitap okuyor; başka çaresi yok. Kitaplar onun ilacı.Başka yolu yok. Ölürdü."
Şimdi gördün mü önündeki evreni,
hissettin mi hiç dokunmadan sana değeni ?
Sende olanı, zaten olanı ve hiç gitmeyeni …
Hâlâ göremedin mi ?
Önünde duruyor tekrar bak …
Bir bardak su da bir okyanus kadar ilginç, hatta susamışsan daha da ilginç değil mi ?
İki ayrı gözle tek bir manzara görüldüğü gibi Tanrı da dünya da aynı resimde görülemez mi ?
Sessizce bak, usulca bak …
Belki bir aslan dönecek dünya kükrerken, belki de bir şelale yükselecek ateş dökülürken.
İster evren kırılır dökülür ya da asla bölünmez sadece bükülür, ister dünya ayrı, Tanrı ayrı bir varoluştur ya da ola ki aynı tür.
Ne fark eder …
Kırmızı rengin kokusu nedir ?
Bu soruya bir sürü cevap gelir.
Fakat hayatın mantıkla hiçbir ilgisi yoktur.
Ya ya da
