Yedi gece boyunca her gün çatıda Neşemin varlığını haykırdım ama kimse kulak asmadı. Neşem ve ben bir başımızaydık, ilgisiz ve uğraksız.
Sonra Neşem soldu ve bitap düştü, benimkinden başka hiçbir kalp onun güzelliğini tutmadı ellerinde ve hiçbir dudak öpmedi dudaklarını çünkü.
Sonra Neşem yalnızlıktan öldü.