Mevlâna'dan
Geçmişi unut
Koy bir kenara
Yeni bir sayfa aç
Kurtar benliğini dünden
Bugünün çocuğu ol
Bütün bilgeliği ve gülümseyişiyle gençliğin
Şu anı hiç terk etme ne olur
Sonsuza uzanan şu günü terk etme.
Yapayalnız bir hayat mümkün müydü?
Sayfa 123Kitabı okuyor
"Mutlu olabilmenin tek şartı 'unutmayı' başarabilmekti."
Sayfa 185Kitabı okuyor
"Ama inan bana insanların çoğunun ruhu, bedeninden önce çürür…"
"Denizler ötesine giden bir kişi yalnızca iklimi değiştirmiş olur, aklını değil."
"Bazen insanın gerçekten içi yoruluyor."
İnsanın en kötü yalanı, kendine karşı olanıdır..
Sayfa 222 - Doğan Kitap
Sabahattin Ali " aldırma gönül" demişti, Orhan Selim'in aslı da " yeter ki kararmasın sol memenin altındaki cevahir!" Demek ki kalın duvarların ardında insan böyle ayakta kalıyordu.
Ah şu devletler… yapay sınırlarla insanları bölen, acılarının kaynağı devletler..
İnsan arkasına dönüp baktığında kendini mutlu görmek arzusundadır, bu yüzden fotoğraf çektirirken objektife bakan herkes az ya da çok gülümser.
Sayfa 113 - İnkılap YayınlarıKitabı okuyor
...insanlar mı olaylara göre değişir, yoksa olaylar mı insana göre oluşur diye sordum kendi kendime.
Sayfa 51Kitabı okuyor
Bu memlekette, Kürt sorunundan yoksulluğa, hemen her meselede bir görmezden gelme, yok sayma alışkanlığı vardı. Bir muhalif kişi bunlardan söz ederse, sanki sorunları o yaratmış gibi ona öfke duyulurdu. Farklı düşünmek, çok zaman düşman kabul edilmenin nedeni olurdu.
Sayfa 153Kitabı okuyor
Sevişmeye iki gövdenin birleşmesi diyorlar ama...Aslinda bir yalnızlık hâli,bir kendine dönme,kendi zevkine kapılıp gitme hali.
Sayfa 106 - İnkılap YayınlarıKitabı okuyor
Nenesi ölmeden önce onu severken, “Bu kızın gözleri” derdi, “güneşe sen doğma da ben doğayım diyor.
