"Toy çağımda bir öğüt vermişti babam, hala küpedir kulağıma. 'Ne zaman' demişti, 'birini eleştirecek olsan, hatırdan çıkarma, herkes senin imkanlarında gelmemiştir dünyaya!"
Bu giriş cümlesi bir kenara yazılacak, tekrar tekrar hatırlanacak cinsten...
Muhteşem Gatsby Fitzgerald'ın bu etkileyici cümleyle giriş yaptığı ve etkileyiciliğini kitabın son satırına kadar devam ettirdiği bir eser.
Fitzgerald'ın şiirsel ve çağrışımcı üslubu;
kurgusu incelikle planlanmış, karakterleri özenle yaratılmış - ki Gatsby'ın alışılmamış kişiliğinin çözmek için sayfaları devireceğiniz anlar olucak- , etkileyici bakış açısıyla birleşmesiyle zirveyi bulmuş.
Sıradan görünen saplantılı ve geçmişte bırakılamamış bir aşk hikayesinin etrafında 1920’ler ABD’sinin toplumsal portresini çizerken, “Amerikan rüyası” düşüncesini sık sık eleştirip , modern hikayecilikle ,caz çağını,eğitici bir şekilde yansıtmış.
Kitabı okumayı düşünenlere söyleyebileceğim:
Okurken tek bir konuya odaklanıp kalmamalrını öneririm çünkü görünenin,okunanın çok daha fazlası var bu kitapta, öyleki bazı kitaplar tek okuyuşta bitirilip bir kenara bırakılamaz.Onlara, belkide kendinize zaman tanıyarak birden çok kez okunmalıdır.Muhteşem Gatsby benim için tam olarak öyle.
Keyifli okumalar ...
