Bir dost kucaklar gibi açtım kollarımı
Geniş cadde üstüne
Şehir buram buram insan kokuyor
Buram buram Alınteri
Yine küçük günlerimizden biri işte
Başlamak üzere.
Sait Faik Abasıyanık, yazma tutkusunu şu sözleriyle ifade etmiştir:
“Cebimde taşıdığım çakımı çıkardım, kalemi yonttum, yonttuktan sonra tuttum öptüm.
Yazmasaydım deli olacaktım...”
Modern Türk hikayeciliğin önde gelen yazarı
Sait Faik Abasıyanık ‘ı vefatının 67. yılında saygı ve rahmetle anıyoruz... #11Mayıs1954
📚
"Bu kadar sevilmek ihtiyacıyla kendine yaklaşan bir hayvanı reddedebilmek için insanın ömründe hiç âşık olmaması, hiç sıkıntı çekmemesi, hiç kalp yumuşaklığı nedir bilmemesi lazım gelir. Böyle insan da olmaz diyebiliriz."
Dilerim Allah’tan: Onu da benim gibi belalara müptela kılsın! Bir insanı özlesin! İşini gücünü, havayı suyu, yemeği bir tarafa bıraksın! Böyle bir pencere önünde beklesin!
.
Gelmeyeceğini pek iyi biliyorum. Fakat o gelecek diye beklemek…
Yahut yalnızca beklemek…
Dilerim Allahtan : Onu da benim gibi belalara müptela kılsın ! Bir insanı özlesin ! İşini gücünü, havayı suyu, yemeği bir tarafa bıraksın ! Böyle bir pencere önünde beklesin.
✍️
"Anlamıştım. Her şeyi anlamıştım. Onu (bütün kalbimle sevdiğimi anlamıştım. Şimdi yoldaydı. Evine doğru gidiyordu. İçinde garip bir şey vardı. Bu belki de sevilmediğini bilmekten doğan bir elem, belki de sevildiğini bilmekten doğan bir hainlikti."