'Tanrı ve insanın mesajlaşmaları' fikrini duyduğumda beni çokça heyecanlandırmıştı ki bu yüzden başladım kitaba da. Orijinal bir fikir olduğunu düşünüyorum hala, Tanrı'nın bir reklamcı aracılığıyla imajını düzeltme çabasına girmesi konusunun.
Bir sürü şeye farklı bakış açıları var, kimilerini beğenip benimseyip kimilerini de temelsiz bulup reddedeceksiniz. (kitaba yapılan diğer yorumlardan da görülebileceği üzere)
-Günde 5 vakit namaz var
+hmm o aslında öyle değil, insanın sadece ihtiyaç duyduğunda yapması gereken bi meditasyon
-Kurban bayramı?
+Onun çağı geçti artık, yerine hediyeleşme bayramı konmalı
-İçki?
+(içkinin yasak olduğunun gayet net bir şekilde belirtildiği ayetlerden örnek vermesine rağmen) tanrı diyecek ki "yediğin içtiğin senin olsun..."
-Cehennem?
+Cehennem yaşadığın acılardır, yoksa herkes cennete gidecek rahat ol.
Kalınca bir kitap olmasına rağmen bazı konulara bir cümle ile değinilip geçilmesi veya bir konunun bahsi açılmasına rağmen sıkça sonraya ertelenmesi rahatsızlık veriyor insana biraz.
Pek çok yazar sıklıkla bahseder, bir kitabın yazması en zor kısmının diyaloglar olduğundan. Tamamen diyaloglardan oluşmuş bir kitap Tanrı'nın Doğum Günü. Yazmasının cidden zor bir iş olduğunu kabul etmekle birlikte sık sık doğallıktan koptuğunu hissettiğim ve kitaptan koptuğum zamanlar olduğunu söylemeliyim. Ama kitapta öne çıkarılmak istenen, üzerinde durulan şey de edebi değerinden ziyade felsefesi ve bakış açısı bence. Sanatsal arayışta olup olmamak beklentiye kalmış.
![[Gökçe[k]ız]...ツ](https://r2.1k-cdn.com/sig/size:96/plain/https%3A%2F%2F1k-cdn.com%2Fresimler%2Fuyeler%2F74062_1686860455_ZZlNb.jpg){kind=small}
özlem 'le aylar evvelinden Makalat'ı birlikte okumaya karar verdik. Heyecanla vaktinin gelmesini bekledik.Bir