" Kalbini bir mektup gibi buruşturulup fırlatılmış,
Kendini kimsesiz ve erken unutulmuş hissediyorsan
İçindeki çocuğa sarıl
Sana insanı anlatır... "
Meral OKAY
Hani şarkilar bizi bu kadar incitmezken,
Hani körkütük sarhoşken gençligimizden,
Daha biz kimseye küsmemiş,
Daha kimse ölmemişken,
Eskidendi, çok eskiden.
Bilirim buz dağıdır özlem
eflatun sabahlarda
Bilirim kulaklarım çınladığında özleyenim vardır uzaklarda
Ve yine bilirim ki özleyenim,
Özlediğimdir aslında...
Ölümün ötesinde bir köy vardı
Orda, uzakta, kalbimin en doğusunda
Şimdi bana yalnızca
Dertli türkülere duyduğum karşılıksız aşk kaldı
Yorgundu oysa
Durmadan,durmadan hatırlamaya koşmaktan.
Kalbimin doğusunda bir yalan dünya vardı
Okyanusları mavi olmayan...
Ara sıra geliyorsun aklıma, banane diyorum
Benim derdim yeter bana, banane!
Alıştım mı yokluğuna?
Vaz mı geçiyorum, varlığından?
Tedirginim aslında,
Ya başkasını seversem?
İnan o zaman seni hayatım boyunca affetmem...