Biliyor musunu, çok yalnızım, dünyada hiç kimsem yok! İnsan susar, susar, ama bir gün gelir, ruhunda biriken şeyleri ansızın boşaltmaya başlar... O zaman da, ağaçla da konuşmaya razı olur...
Sana kızgın değilim, sana kızmayacak kadar seni iyi tanıyorum. Sonra seni seviyorum.. neden sevdiğimi bilmeden seviyorum. Bu sevgiyi her gittiğim yere beraberimde götüreceğim.. hoşça kal...