Archivusa
@Archivusa
İçine fırtınalar üflense de ses vermeyen çalgılara dönmüştüm.
10 Mayıs
13 okur puanı
Kasım 2020 tarihinde katıldı
Sen ruhunda gereksinim duyduğun şeyin kölesisin.
Kaktüs
Bunca yıkılmış dağlar üstüne
Kalbimin kanını buharlaştırdı gözlerinOysa kaç güvercin havalanmıştı içimden
Konarak pervazlarına gülüşlerinin
Kaç mermi sıyırmıştı ruhumu
Acımasız yürüyüşlerinin mevzilerinde
Dayanmıştım
Ağlamıştım saatlerce parçalanan düşlerime
Ta ki sevgilim
Kızaran bir gök bulutu
Ölümü
Bir yıldırımla düşürdüğün ana değin
Kalbimin haritasınaArtık ilgilenmiyorum seninle
Demiştin barut kokan kelimelerle
Demiştin de hayat ölü bir bıldırcın gibi
Tutuşup yanmıştı yanan bir tahta içinde
Tarla küllerle dolu, ortasında yumurta
Çatladıkça yeniden doğuruyor kanımdan
Fışkıran harflerle kalbim olan cümleyi:
Ben ancak bir tarih kitabı kadar
İlgileniyorum seninle...
Sayfa 57
Okur Takip Önerileri
“Biz hepimiz diz boyu günaha batmış kişileriz”
İş bankası yayınlarıKitabı yarım bıraktı
80 syf.
·
Puan vermedi
·
45 günde okudu
İnsan huzuru ve memnuniyeti dışarıda değil, içindedir.
Sayfa 37Kitabı okudu
Aslında insan, iradesi dışında birtakım tesadüfler tarafından yokluktan var olmuştur.
Sayfa 23Kitabı okudu
Buna göre çıplaklık merhamet giyisisinin yitirilişi anlamına gelir.
Sayfa 38 - Metis YayınlarıKitabı okudu
Zaman, elimizin altındaki bir şimdiler dizisi kertesine getirildiğinde şeffaflaşır.
Metis YayınlarıKitabı okudu
Kader düzelebilir ve yetingenlik ondan çok şey talep etmez; fakat ahmak her zaman ahmaktır ve ruhsuz bir hödük sonsuza dek ruhsuz bir hödük olarak kalır isterse cennette çevresini huriler sarsın
En büyük mutluluk kişiliktir.
Sayfa 53 - Can klasikKitabı okudu
