Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

meli

Ama artık niye hiç kimse kitapları ciddiye almıyor? Demek istiyorum ki, akademisyenler dışında, zaten onlar da neye yararlar ki- yazılarını yüz yıl gecikmeyle ortaya koyan kitap tanıtımcılar onlar sadece.
Sayfa 171Kitabı okudu
Reklam
Yaşamak hep dün, ölüm genellikle yarın ve bazen de bugün.

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
bana nasılsın dediklerinde onlara ne diyeyim? uzun bir yoldan geldiğinizi dinlenmeye ihtiyacınız olduğunu.
Sayfa 102Kitabı okudu
Kadın olarak doğmanın, doğurmanın, kimliksiz bir ülkede kimsesiz bir kadın olmanın lanetinden ırak, diye düşündü.
Reklam
Ve açtı. Kutunun içinde bir oda vardı, buzdan bir oda. Odada bir kadın. Kadının önünde bir kutu. Kutunun içinde bir oda, odanın içinde bir kadın, kadının önünde bir kutu, kutunun içinde bir oda, odanın içinde bir kadın… Kutudan kendisi çıkmıştı.
Kendi gerçekliği içinde tutarlı kalmalı tutunarak. Bir kez dağılırsa, hakikat parçalanırsa… Tutunmadan yaşayamayan varlıklarız biz. Yer çekimi yokmuş gibi mutlaka bir şeylere tutunmak zorundayız. İnkar aile geleneğimiz. Tutunduğumuz elimizden gidince inkar ediyoruz hakikatı.
Sayfa 112Kitabı okudu
O yüzden inkar ettim. Bir kalbim olduğunu.
Sayfa 112Kitabı okudu
Çünkü nerede olursam olayım- bir gemi güvertesinde, Paris’te bir sokak kafesinde ya da Bangkok’ta- hap aynı sırça fanusun içinde kendi ekşimiş havamda bunalıyor olacaktım.
Sayfa 192Kitabı okudu
Reklam
Şimdi herkesin soluğu tükendiğine göre, artık masal anlatma sırası bende.
Cesetleri alıp götürdüler. İnsanlar, “Tanrı onları yanına aldı,” dediler. Herkes işine kaldığı yerden devam etti.
Mektuplar olay değil, binadır. Seninkiler bana içinde yaşayabileceğim bir yer veriyor.
114 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.